In Memoriam
Bietha ~ mijn hart onze
"dochter van het Meerdaal Bos".
|
Het is lastig een in memoriam
van Bietha te maken. Het hondje dat me de meeste grijze haren
bezorgd heeft, waar we het meeste mee meegemaakt hebben.
Vooral in de eerste periode dat ik bang ben dat het een heel
verhaal gaat worden. Maar weet je het is het laatste wat ik kan
doen.
En kan vertellen wat voor ongelooflijk impact deze kleine
vlaamse reus op ons leven heeft gehad !
In 2002 was het dan eindelijk zover. Bij Pierre en
Arda werd een nestje verwacht en omdat de papa een black and tan
was.
En ik toch echt een black and tan pup wilde,
kreeg ik uit het nestje eerste keus. Helaas er lag geen enkele
black and tan pup in. Pierre en Arda begrepen gelukkig
dat het voor mij
toch nu echt een black and tan zou worden vooral omdat we onze mooie
rode Djoeka al hadden.
Ze belden gelijk naar enkele andere fokkers. Maar
helaas, de wachtlijsten waren zo verschrikkelijk lang en diegenen die
een black and tan nestje verwachten gaven al aan dat er meer vraag dan
aanbod was. Het kon dus nog wel een tijdje duren voordat ik mijn black
and tan teckeltje zou kunnen halen. Gérard had gelukkig een heel goed
idee toen we thuiskwamen. En belde gelijk Frans Vermeiren. Immers van
Breugel naar België is goed te doen. En dan maar in België kijken. In
België kenden we verder niemand behalve dan de fokker en eigenaar van de
papa van Djoeka. Dus Gérard heeft met Frans Vermeiren gebeld. En
gevraagd of hij nog een nestje wist met black and tan pups. En jawel !
HIj wist er zelfs twee... Na de vraag wat we zochten in een teckel. En
van ons natuurlijk de uitleg. Wees hij ons op het nestje bij Francine
Doneux-Roobroeck.... gelijk gebeld en een afspraak gemaakt. Op 18 April
2002 mochten we komen kijken....
En natuurlijk was ik gelijk helemaal verkocht!!!!!!!! wat een schatjes
!!! Echt helemaal geweldig! In België krijgt elk nest een jaarletter. En
in dit geval moesten de namen met een B beginnen. Dus daar moest over
nagedacht worden. Mama Nikita was echt geweldig met de pups. Ze had drie
pups waarvan 1 black and tan teefje (voor ons ;) ) en 1 black and tan
reutje, deze is later naar Sulaatik's gegaan en heeft de naam Bijou
gekregen. En nog 1 rood teefje..... Thuisgekomen gelijk op zoek
naar een mooie naam. Het is geworden BIETHA en dat betekend dochter....
Nu maar hopen dat ze net zo mooi en zo lief wordt als haar mama :)
Maar jij was het ... vanaf het eerste moment liefde op het
eerste gezicht !
04 Mei gingen we opnieuw naar je kijken... je was nog geen
moment uit mijn gedachten geweest. Een klein bijzonder moppetje.
En we werden alleen maar verliefder. Het was nog onze geheime
liefde want bijna niemand wist dat jij ons uitgezocht had.
Tante Chiwa kwam bij ons een weekje logeren omdat Heit & Mem een
weekje naar Engeland gingen voor een bruiloft.
Groot zou de verrassing zijn als ze thuiskwamen. Want dan was
jij er ook !
18 Mei kwam je thuis !
Tante Chiwa en Djoeka vonden je gelijk helemaal geweldig ! En
Dikkop moest het nog eventjes afkijken. Lady vond het allemaal
maar niets en dat terwijl jij Lady helemaal geweldig vond.
Heit en Mem waren blij verrast toen ze terug kwamen uit
Engeland. En daar ineens dat kleine zwarte propje rond liep.
Wat overal blij mee was en met iedereen gelijk beste vriendjes
was.
In Juni ging je natuurlijk ook mee naar de camping. Wat met de
betonnen vw kever leuke plaatjes opleverde.
Daar ging je gelijk mee op
muizenjacht toen één van de houtbulten verplaatst moest worden.
En daar moesten we nog extra opletten ook want je probeerde ze
gelijk op te eten ;)
Ook de mollenjacht vond je geweldig.
Je oortjes werkten nog niet zo goed. Gezien het feit dat we je
toch een paar uren kwijt waren.
Iedereen in paniek want als je maar niet het maisveld in gelopen
was.
Maar nee hoor je lag gewoon onder de stoel in de schaduw met je
rug naar de kamer prinsessen heerlijk te slapen.
Het was de reden dat jullie in plaats van een ren al snel het
hele terrein rond de caravan omheind werd.
Je hielp mem graag met tuinieren. Snoeien, graven water jatten
het was allemaal geweldig.
En je kwam er ook altijd mee weg ;)
Los waren jullie drietjes niet erg vertrouwd. Zakken houtskool
werden verspreid in de caravan en thuis
was een zak potgrond (waar nog 19 liter in zat) werd verspreid
door de hele woonkamer met hier en daar een wc rol
toen Gérard vond dat jullie best wel even twee uurtjes alleen in
de woonkamer konden blijven.
Dat heeft hij geweten :) De hele vloer van de woonkamer
was versierd met potgrond en rollen wc papier.
En Djoeka en jij waren ook niet te beroerd om te helpen met
opruimen.
Sneeuw was je favoriet... koud en leuk om in te rennen hoe meer
klonters er bleven plakken aan dat kleine lijfje hoe meer
tevreden jij was.
Vooral als jij en Djoeka dan over het appartementencomplex
konden rennen 's avonds laat.
Hoe verser de sneeuw hoe beter.... Later het terras van
Emmer-Compascuum was nog beter.
Want daarna lag je heerlijk met de rest voor de houtkachel.
Het eerste jaar hebben we gelijk veel meegemaakt. Je ging een
weekje met Djoeka logeren bij Heit.
Omdat baas natuurlijk moest werken en het vrouwtje met haar
moeder op vakantie ging.
En toen kwam de avond van de brand. Chiwa en Djoeka waren gauw
in veiligheid maar jij was verdwenen.
Vrouwtje op de terug weg van vakantie hoorde dat en toen was het
totale paniek.
Maar je hoorde het vrouwtje en kwam al gauw te voorschijn.
Ondanks dat Heit en vrouwtje haar zusje al verscheidene keren
om je geroepen hadden was dat niet genoeg. Alleen het vrouwtje
was goed genoeg.
Vanaf dat moment waren we echt onafscheidelijk. Waar het
vrouwtje was, was Bietha altijd binnen een meter te vinden.
Na de brand was de eerste show die van Eindhoven. En wat vond de
keurmeester dat je toch raar stonk.
Na enige uitleg vond hij het geweldig dat je toch op de show
stond en wist hij de geur te negeren ;)
Toen we bij oom Fedde logeerden omdat Heit en Mem hun huis leeg
gehaald moest worden,
bezorgde je het vrouwtje nog meer grijze haren door samen met
Djoeka de andere kant van die hele drukke
straatweg te bezoeken. Ik denk dat de motorrijder die je op de
terug weg bijna ondersteboven reed jou ook nooit is vergeten.
Net als dat ik dat moment nooit vergeten ben.
De renovatie aan de woning in Breugel vond je maar niets... we
waren dan ook al vrij snel met zijn drietjes weg
en gingen naar de camping. Gezellig bij Heit en Mem en Chiwa.
Dikkop je beste maatje miste je wel. Maar ja die was er wel weer
als we terug kwamen.
En je wist tenslotte hoe je hem moest bespelen. Eerst de kont
laten zien want als hij geen trek in spelen of aandacht had,
kreeg je zijn nagels niet op je neus maar op je kont.
Na de renovatie kwam de verhuizing van 44 naar 16 daar waren we
allemaal gelukkig mee. Niet eens veel meer ruimte in huis
maar wel eindelijk een groot terras dus lekker veel naar buiten.
Dat was geweldig !
In 2004 waren er weer flinke veranderingen. In mei kregen we de
kennelnaam goedgekeurd.
Tia de standaard teckel kwam er een tijdelijke teckel erbij. Een
standaard langhaar.
Dat ging super. Gelijk beste vriendinnen en nooit een onvertogen
woord tussen jullie drietjes.
Gelukkig ging het met de fokster snel beter zodat haar eigen
hondje weer terug kon. Maar we hebben haar toch flink gemist.
In September overleed Dikkop. En je miste je vriendje
verschrikkelijk.
Maar toch kreeg je maar weinig tijd om er over na te denken want
je vriendinnetje was zwanger en bracht in november haar eerste
nestje ter wereld.
Hoewel Djoeka haar pups prima verzorgde was jij diegene die de
opvoeding voor rekening nam.
Elke Fan Muoike Tet teckel pup leerde al snel wanneer jij er wel
of niet voor in de stemming was.
Maar wist daarbij ook gelijk bij hun nieuwe personeel al dat
niet elke hond op hen zat te wachten.
Het was ook gelijk het einde van een tijdperk met maar twee
teckeltjes.
Want Akia dochter van Wizze en Djoeka bleef. En heeft veel van
je geleerd.
Je werd voor het eerst gedekt ... wat een drama die progesteron
testen.
de reis naar je fokster omdat die een schitterende reu had.
Tenminste dat vonden wij want jij vond er niets aan.
Het resulteerde dan ook niet in een nestje.
in 2005 kwam er toch weer een standaard teckel bij. Enya Edana
een lief kleintje wat je eigenlijk gelijk onder je hoede nam
In Juli gingen we dan toch maar voor een poging met Wizzerd.
Misschien dat je die leuker vond.
Helaas lukte dat ook niet maar je was wel verliefd dat was al
heel wat. En toen ik tijdens de dekking
de mogelijkheid van Greetje kreeg om Wizze te kopen hadden we
zoiets na enig overleg dat moeten we maar doen.
Omdat het met jou niet gelukt was kreeg Djoeka de kans op een
tweede nestje.
En dat werd in november geboren.
Terwijl jij lekker door kon banjeren met Wizze. Wat een heerlijk
stel zo.
Voor de zomervakantie een nestje was geen optie. Maar toen je
rond mijn verjaardag loops was in 2006 mocht Wizze weer een kans
wagen.
En ja hoor dit keer lukte het. Doordat jullie het allemaal zelf
mochten uitzoeken.
Enya bleek toch niet goed binnen de roedel te passen. Ze had wat
moeite om zich staande te houden tussen jullie
Dwerg langhaartjes. Ze richtte haar dan ook specifiek op Chiwa
en omdat het met Chiwa niet goed ging besloten we dat het beter
was Enya te herplaatsen.
Helaas vertrok Enya de zondag en maandag overleed Chiwa.
Maar ja Enya was al weg en had ook recht op een rustig en
gelukkig leven.
Maar het was hard te verteren dat we op 24 uur tijd twee hondjes
kwijt raakten.
Echter merkten we ook dat je geen afscheid nam van Chiwa. En dat
gaf voor mij aan dat je wel zwanger moest zijn.
Je hebt ons lang in onzekerheid gelaten tot een paar dagen voor
de geboorte maar uiteindelijk was het dan zover en ging
een lang verwachte droom in vervulling een dochter van Wizze en
Bietha. Ciara Cerridwen deed haar intrede ;)
Het moederschap was voor jou niet erg interessant want je wilde
gelijk 's avonds al weer mee naar boven. Leuk dat we pups hebben
maar ik slaap bij het vrouwtje.
Dus heb ik met alle liefde vier weken op de bank geslapen zodat
je in ieder geval bij je pups bleef.
Na vier weken vonden we het beide welletjes en ging je mee naar
boven.
Wel om er 's nacht tig keer uit te moeten om te kijken of je
pups in orde waren of dat je melk kwijt moest.
Maar we hebben het samen gedaan ;)
In 2007 kreeg Akia haar eerste nestje ook die pup voedde je mee
op.
Eigenlijk best bijzonder want zowel Djoeka als Akia accepteerden
dat ook gewoon en lieten de opvoeding ook compleet aan jou over.
Het was de normaalste zaak ter wereld.
in begin 2008 volgde daar je tweede en laatste nestje. Het lag
helemaal niet in de bedoeling maar jij en Wizze stonden erop.
vijf pups... en van dat nestje bleef je dochter Tia.
Oom Fedde overleed de nacht/ochtend na de geboorte van de pups.
En omdat ik daar heel verdrietig over was had jij er met de pups
ook last van.
Tia groeide moeizaam en bleef om die reden ook bij ons. Achteraf
een gouden greep omdat het met je dochter Ciara nooit gelukt is.
Ook dat was vier weken saampjes beneden slapen maar dat vond je
wel gezellig en ikke eigenlijk ook ;)
Onze moeder overste hield het allemaal recht.
In mei 2009 ging je officieel met pensioen. Het tweede nestje
had teveel van je gevergd.
Het was genoeg geweest.
In 2010 kwam de verhuizing naar Emmer-Compascuum. Veel
vrijheid en daar was je dolgelukkig mee.
Veel ruimte zodat je gezien je vordende leeftijd ook wel lekker
was zodat je je rust plekken op kon zoeken.
En iedereen wist welke mand van jou was en wist dat ze er niet
in mochten.
Toen het vrouwtje in 2011 erg ziek werd lag jij bij haar op de
bank. En hield je Wizze redelijk in het gareel.
Maar toen Wizze naar heit & Mem verhuisde had je het ook even
flink moeilijk.
Maar het ging niet anders en dat wist je gelukkig ook.
In 2011 werden ook je eerste Fan Muoike Tet kleinkinderen geboren.
drie prachtige rode pups. En in 2012 was daar het nestje waar we
zolang op gewacht hadden>
Je tweede setje kleinkinderen 1 black and tan reutje en drie
zwarttijgers waarvan Irinushka Ipsa Fan Muoike Tet bleef.
En Nushka en jij waren al gauw twee handen op één buik
De jaren begonnen langzamerhand te tellen.
maar in de sneeuw wist je nog prima mee te spelen :)
In 2014 kwam er weer een heel zwaar jaar. Je moest afscheid
nemen van Wizze. En vijf weken later van Djoeka.
Maar 2015 nam het overlijden van Akia mee. En ineens was je nog
maar de enigste van de oude garde.
Toch wist je moeder overste te blijven en had ik elke hond van
jong tot oud een mateloos respect voor je!
De pups van het laatste nestje van Tia, ook zij leerden alles
van je.
(Net als Kaia en Nika ;) )
De zomers werden moeilijker vooral met het hele warme benauwde
weer en in 2015 was het zo erg dat we
toch naar de dierenarts gingen. Gelukkig was er met medicijnen
wat aan te doen.
Het bleek dat je toch restgevolgen van de brand had en dat die
met de leeftijd telkens zwaarder werden.
Je kreeg theolair voor je luchtwegen met de eerste weken
prednison omdat het heftig was.
Daarna hebben we je op de cbd gezet en extra vitamine D3 en toen
werden de zomers weer een stuk beter.
Je was bij de dekkingen van je kleindochter en maakte in Januari
2016 de geboorte van je eerste Fan Muoike Tet
achterkleinkinderen mee.
In 2016 heb je Francine nog een keer terug gezien. Omdat ze een
teefje door Fennec liet dekken.
Kon je mee naar haar toe want ze was in nederland. Maar
kwam er aan het eind van 2016 ook een nieuwe Of Meerdaal Forest
in huis.
Een standaard langhaartje. Nika was gelijk helemaal gek van je.
Jathbiyya verzorgde je telkens meer kwam je roepen als vrouwtje
met het eten aan de gang was en je lag te slapen.
Nika deed je vooral in beweging houden. En 's nachts met je
slapen. Zo leerde Nika gelijk net als alle anderen.
Er wordt alleen geblaft als je er echt uit moet. En anders geen
flauwekul ....
De laatste zomer (2017) ging geweldig ! tot het koude weer er
aan kwam en de deuren dicht gingen.
Je kon je weg in huis niet meer vinden, liep telkens onzekerder
en je liep je vast.
Je raakte telkens meer in paniek. En de nachten werden telkens
meer gebroken.
Tot het moment dat het echt niet meer ging en we de moeilijkste
beslissing ooit moesten nemen.
We moesten je laten gaan. En dat heb ik met heel veel pijn in
mijn hart gedaan.
Want houden van is ook weten wanneer je los moet laten.
En als het voor jou niet meer ging konden we toch niet anders?!
Lieve Moppetje ik kan nog zoveel meer vertellen over die 15,5
heerlijke jaren die we gehad hebben.
Ze zijn nooit meer te overtreffen er zal nooit meer een hondje
zoals jou zijn.
Ik mis je !
Bietha is de moeder van de volgende Fan Muoike Tet teckeltjes :
In combinatie met Ut it Doarp Wizzerd : Chander
(†
2017), Charlie, Ciara Cerridwen,
Cita Kiara,
Eida Emerentiana Pax "Tia", Emma, Emir Esprit, Eros,
Espérance
Bietha is de oma van de volgende Fan Muoike Tet teckeltjes:
Via Tia (Eida Emerentiana Pax) : Heike Daniel
"Daan", Hadiyya Hatshepsut "Fleur",
Hindrik "Casper" ,
Ianto "JayJay", Irinushka Ipsa
"Nushka", Iagan, Ishtar,
Jumoke Jumaane "Ollie", Jethro Jirou "Ture" en Jathbiyya Jereni
Bietha is de overgroot moeder van de volgende
Fan Muoike Tet teckeltjes :
Kelan Kwadwo, Kiyoshi Keiji "Kobus", Kaya Kiara "Katya", Kibwe
Kirabo "Bowie" en Kaia Karishma Kazuko
Dankbaar voor onze stammoeder en het fundament voor Fan Muoike
Tet,
en alles wat zij voor ons
en vooral voor mij heeft betekend!
het verdriet zal slijten, het gemis blijft !
|
26 September 2017 |
|
"Soms is het beter iets te moeten
missen dan het nooit gehad te hebben."
Bietha of Meerdaal Forest
* 23 Maart 2002 - †
26 September 2017
Vanmiddag stond onze wereld stil.
Er klonk geen geluid meer.
Er was alleen nog maar verdriet en dankbaarheid.
Het moment dat mijn hartsvriendin, de
bewaarster van al mijn geheimen,
Zij die altijd wist wanneer je troost nodig was.
Zij die altijd in zeven sloten tegelijk liep.
En waar ik regelmatig mijn hart bij vast hield.
En die me de meeste grijze haren bezorgde als pup maar ook als
oude hond.
maar waar ik vooral heel veel liefde en blijdschap van kreeg.
Mijn allerliefste Bietha, mijn heerlijke moppetje.
haar laatste adem uitblies en in mijn armen overleed.
Zij zal altijd voort blijven leven niet alleen in gedachten
maar ook zichtbaar in haar prachtige kinderen en kleinkinderen.
Het zal nooit meer hetzelfde zijn.
|
Lieve Bietha,
Meer dan 15 jaar mijn allessie.
mijn dinnetje mijn moppetje.
Als er een traan naar beneden viel
ving jij hem op,
je gaf me een likje
ik aaide over je kop.
Je luisterde naar mijn verhaal,
tegen spreken deed je niet.
Je bleef rustig zitten luisterend naar mijn verdriet.
Mijn allerliefste moppetje, mijn Bietha,
mijn alles.
Bedankt voor alles !!!
Zonder jou zal het nooit meer hetzelfde zijn; Ik mis je ! |
|
|