Onze Robin,

Arobin van het Goudpark kwam in 1989 bij ons wonen. 
Hij was toen ongeveer 8 weken oud. We waren op zoek naar een teckel en kwamen uit bij van het Goudpark. 
Eigenlijk was het de bedoeling om alleen even te gaan kijken, maar Robin kwam meteen naar ons toe en ging bij ons zitten. 
Dus we waren verkocht!

Hij had alle karaktereigenschappen van een teckel. Hij was eigenwijs, rustig, maar fel op zijn tijd, 
bijvoorbeeld als iemand langs onze tuin liep. Hij was zelfs beledigd als we op vakantie waren geweest. O
nze ouders, die dan op hem pasten, kwamen dan op de eerste plaats en wij werden een paar weken genegeerd.
Robin hield niet van spelen. Bak die bal zelf maar, leek hij dan te denken. 
Maar als het hekje per ongeluk openstond, ging hij graag even op onderzoek uit. Heel stilletjes.

Hij werd ziek toen hij 14 was. Zijn nieren werkten niet goed meer. 
En omdat hij veel pijn had moesten we hem in laten slapen....Dat was 6 januari 2004.

Ik zie duidelijk gelijkenissen met zijn nestbroertje en zusje, Axel en Antje. Allemaal mooie teckeltjes!

Ze zeggen weleens: eens een teckel, altijd een teckel. En dat gaat zeker nog eens gebeuren!

Carlo & Carin