0591-222530
belt u vanuit het buitenland?
bel dan:
+31 591 222530

Fan Muoike Tet Nieuwsberichtjes 2024 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2023 | 2024 Binnen deze pagina Januari  | Februari  | Maart  | April  | Mei  | Juni  | Juli  | Augustus  | September | Oktober | November | December   2024 Januari 01/01 03/01 Vandaag stond de wereld even stil .... Toen het bericht kwam dat Fred & Arie samen de regenboog over zijn gegaan. We wisten dat het er aan zat te komen. Toch is het verdriet niet minder groot. Het is een troostrijke gedachte dat de broertjes samen zijn gegaan. Houden van is ook kunnen loslaten, maar dit is wel erg zwaar. FREDERICK FAN MUOIKE TET & FERRARI FAN MUOIKE TET * 06 December 2008 ~ † 04 Januari 2024 Broer en Broertje van Fabiola Halfbroertjes van Djoeka Leña Chloé †, Droopy Binky †, Donn Obar Dheathain Half broers van Galadriel Kiara †, Giana Rowan "Klaske" en van onze Gyan Gimli "Jimmy" (half) Ooms van het K-, L, M & N Nestje 15 jaar en (bijna) een maand geleden 6 December 2008 op die dag werd Akia Tanisha Fan Muoike Tet † voor de tweede keer moeder. Papa van dit nest was Ole vom Dümmertal Om 07.05 uur werd er een prachtig roodgetijgerd reutje geboren met een gewicht van 229 gram, hij kreeg een blauw bandje en de naam Frederick (Roepnaam Fred) om 08.02 werd er een prachtig roodgetijgerd teefje geboren met een gewicht van 238 gram, zij kreeg een paars bandje en de naam Fabiola (roepnaam Fabi) En om 08.45 uur werd de laatste pup uit dit nestje geboren een prachtig Rood reutje met een gewicht van 246 gram, hij kreeg een lichtblauw bandje en de naam Ferrari (roepnaam werd Arie) Als pup scheiden hun wegen, Fred ging naar Joke & Sietse, Jelte, Anke, Ik vergeet nooit meer het moment dat Fred, Jelte zijn witte gympen volgde en niet meer omkeek. Dan weet je dat het goed zit. Fred deed het super, bij Arie ging het wat minder. Dat lag hem meer aan de situatie met zijn personeel dan aan die lieve Arie, op 16 April 2010 kwam Arie weer bij ons terug. Omdat Akia toen in het laatst van haar zwangerschap van het G-nestje zat is Arie naar Heit & Mem gegaan zodat hij eerst bij oma Djoeka en natuurlijk bij Heit en Mem tot rust kon komen. Maar ook zodat mama Akia zich verder op haar zwangerschap kon concentreren.  En in mei 2010 ging hij met Fred mee, eerst op proef en als dat goed ging mocht hij daar blijven! En het ging goed. Arie trok zich enorm aan Fred op, zijn naam werd natuurlijk omgedoopt van Ferrari naar Arie, En het ging .... Onafscheidelijk die twee... Maar Fred en Arie konden ook niet meer zonder elkaar. Fred ging achteruit , en Arie ging achteruit. En hoewel de berichten vrijdag in Utrecht nog goed waren, veranderden gisteren de omstandigheden zo danig dat het niet meer ging. Overleg met de dierenarts. Pijnstilling en een afspraak om thuis te komen veranderden vanochtend in spoed .... om hen verder lijden te sparen.... Deze prachtige reuen die net 15 jaar oud geworden zijn... er kon niets meer gedaan worden.... En dan is houden van los laten, hoe moeilijk dat ook is ...... Lieve Joke, Sietse, Jelte, Anke Dank voor al jullie goede zorgen ! Dank dat jullie er waren toen Arie een nieuw thuis nodig was. Dank dat ze beiden bij jullie een fantastische gouden, warme en liefdevolle mand gehad hebben. En vooral heel veel dank voor het fantsastische contact en voor alle updates die we gehad hebben. Vooral het overleg toen het telkens slechter ging. We waarderen het enorm. Het maakt het niet makkelijker maar we waren meer voorbereid ... het zal stil in huis zijn. Ik hoop dat jullie dit ongelooflijke grote verlies ooit een plekje kunnen geven. Weet dat we aan jullie denken en dat we dankbaar zijn voor de prachtige jaren die Fred en Arie bij jullie hebben mogen doorbrengen. We wensen jullie heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie troost vinden in de gedachte dat ze weer samen zijn met mama en papa en opa en oma en alle andere familie leden die hen voorgegaan zijn Heel veel liefs Gérard & Tet  Februari  2024 14/02 Fijne Valentijn !!! Voor Gérard en mij een bijzondere dag.... Helaas vieren we die niet samen. Maar gezien de mooie kaarten die we elkaar gestuurd hebben zijn we elkaar op deze bijzondere dag niet vergeten ;) Maart  2024 En dan is het zomaar ineens al weer Maart .... Ik kom elke dag nog tijd te kort... Ik raad altijd af om twee pups tegelijkertijd in huis te nemen. En ik weet nu 100% zeker dat ik daar ook gelijk in heb. Dat zowel Nessa als Nappie zouden blijven lag voor die tijd niet in de bedoeling, maar omdat Nappie een "speciaal " hondje is (Special care) blijft hij natuurlijk bij ons en daar heb ik absoluut geen spijt van, het heeft me inmiddels geleerd dat ook ik nog steeds leer. Nappie ontwikkeld zich beter dan verwacht, maar is zeker een pup waar je rekening mee moet houden. Hij is snel overprikkeld en gelukkig geeft hij dat over het algemeen ook heel goed aan. En wil dan terug de puppy ren in. Lira draaide op die leeftijd gewoon mee in de roedel, Nessa kan dat ook, maar Nappie kan niet alleen zijn dus gaan ze waneer Nappie er aan toe is samen de ren in. Gelukkig vind Nessa dat niet erg. Ondertussen proberen we zo'n zelfde veilige plek in de woonkamer te creeëren maar Nappie ziet dat nog niet... Dat komt nog wel... Mama Nika vind het heerlijk want die ligt 's avonds/ 's nachts nog steeds lekker bij haar pups. En zolang zij dit wil vinden wij het prima. Met Lira hebben we dat ook gedaan... en dat is goed bevallen en als Nika het zat is geeft ze goed aan dat in haar eigen bedje wil slapen ;) Het is druk, veel opletten meer nog dan normaal met een pup in huis. En ik moet eerlijk zeggen dat ik ook blij ben dat ik 's avonds de hondjes in hun bed heb liggen en eventjes tijd voor mezelf heb. Nu nog de energie vinden om in die tijd met de site aan de gang te gaan. 21/03 En dan is het vandaag ineens een hele rare dag... Ik heb al vaker geschreven dat vreugde en verdriet heel dicht bij elkaar liggen. En vandaag is zo'n dag....Vandaag is Heit jarig. En hoewel ik eigenlijk in eerste instantie de bedoeling had om vandaag op visite te gaan. Liep dat vandaag even anders. En aangezien Gérard voor zijn werk weg is vind ik het lastig om de honden alleen te laten. Vooral omdat ik niet binnen vier uur terug kan zijn. Normaal gesproken zou dat geen probleem zijn. Maar met Nappie in ons leven is "normaal" anders geworden :) Das niet erg. Heit heeft daar alle begrip voor. Maar terwijl ik 's ochtends vroeg even met Heit bel en even samen een bakkie koffie voor de telefoon doe. En er ondanks de situatie een hoop vrolijkheid is. Bereikt me later op de ochtend ook het verdrietig nieuws dat Donn Obar Dheathain "Tommy" Fan Muoike Tet vandaag is overleden Hij heeft een prachtige leeftijd gehaald en ik had hem graag nog een paar jaar gegund. Maar helaas vandaag is de dag dat hij over de regenboogbrug gegaan is en naar zijn mama, papa, opa en oma, en oudtante en zijn broertje en zusje gegaan is. En natuurlijk naar nog vele andere familieleden. Ook de laatste van het D-nestje is er niet meer...... Donn Obar Dheathain "Tommy" Muoike Tet * 27 April 2007 ~ † 21 Maart 2024 zoon van Akia Tanisha Fan Muoike Tet x Vivaldi von der Drosselschmiede Donn Obar Dheathain "Tommy" Fan Muoike Tet geboren op 27 April 2007 derde en laatst geboren pup uit het eerste nestje van Akia Tanisha Fan Muoike Tet. Broertje van Djoeka Leña Chloé en Droopy Binky Fan Muoike Tet halfbroertje van Frederick †, Ferrari †, Fabiola, Galadriel Kiara †, Giana Rowan "Klaske"en Gyan Gimli (Oftewel onze Jimmy) Kleinzoon van Djoeka Beauty onder de Linden en Ut it doarp Wizzerd (half) oom van het K-, L-, M- en N FMT teckels Tommy werd geboren in Akia haar eerste nestje en wat was het een bevalling. Akia was uitgerekend op toen nog Koninginnedag maar door een onverwacht bezoekje van Heit en Mem op de 26ste was ze zo blij en opgewonden dat ze spontaan de bevalling in schoot. En werden de pups geboren op onze huidige Koningsdag. Misschien had Akia een vooruitziende blik :) Was was het een nacht en wat niet op de site staat iis dat ik tot half drie met haar in de woonkamer gezeten heb. Ze was zo onrustig dat het bijna niet kon missen dat deze bevalling echt spontaan zonder verdere voortekenen zich in zou zetten. En ik had geen ongelijk maar om half drie besloten we dat we toch even gingen slapen. Tot ik om 7.15 uur wakker werd van wat ik niet anders kan omschrijven als een waterige plop. Wetende dat dit een pup was heb ik gelijk een deken uit de kast gegrepen en Akia en haar eerste pup mee naar beneden naar de werpkist genomen. De eerste pup was een prachtig chocoladegetijgerd teefje. Snel alles opgeschreven en veel meer tijd kreeg ik ook niet om er over te denken want om 07,45 uur werd een prachtig rood reutje geboren. En om 08.07 uur kwam hij dan ! Een prachtige chocoladebruine met tan reu die de stoere namen Donn Obar Dheathain mee (Obar Dheathain omdat Gérard tijdens de geboorte in Aberdeen zat :) ) Binnen een uur lagen alle drie de pups er wat een fantastische vlotte bevalling voor een eerste nestje. En wat was ik verliefd op alledrie. En wat was ik selectief met het uitzoeken van het nieuwe personeel van deze schatten. Maar ik merkte dat ik met Tommy toch wel erg selectief was. Ik heb zeker drie of vier mensen afgewezen. Het was bizar Oma Djoeka moest met spoed geopereerd worden, en Charlie zou terug komen. En dat samen met de pups zou nooit genoeg rust voor Djoeka geven Dus op 3 juli bracht Gérard ons Djoeka naar de dierenarts, reed door naar Heerhugowaard naar zijn werk om op de terugweg Charlie mee te nemen. En ik? moest wachten tot ze belden dat ik Djoeka op mocht halen. Gelukkig was Gérard er al weer voordat ik haar op kon halen. Och die arme ziel wat zag het eruit. Gelijk ging ik met Djoeka door naar Heit en Mem op de camping. Djoeka zou bij heit en mem herstellen. Het was moeilijk om haar daar achter te laten, ondanks dat ik wist dat ze in supergoede handen was. Maar toch uiteindelijk naar huis en er dan achter komen dat Gérard de telefoon opgenomen had en tegen protocol in een afspraak gemaakt had ;) En ik waarschuwde hem al... als ik er geen goed gevoel bij heb... 4 Juli 2007 was het dan zover, daar kwamen Johan en Liesbeth, en omdat Tommy voor mij net als alle FMT-tjes speciaal was moest dit natuurlijk ook wel heel erg goed zitten. Als ik de mensen zelf al voor de telefoon gehad heb ben ik daar meestal al erg zeker van maar in dit geval moest ik het eerst zelf ervaren. En het was goed. 12 Juli 2007 kreeg hij zijn roepnaam en 13 juli 2007 vertrok hij naar zijn nieuwe thuis.  En toen was het ineens anders want toen moest hij het daar ook nog waar gaan maken. En dat deed hij ! En hoe ... 21/10/2007 deed hij mee met de regio Clubmatch van de Nederlandse Teckel Club en werd hij beste baby Jullie mogen me geloven dat ik overliep van Trots voor zowel Tommy als zijn personeel! op 13/04/2013 deed hij mee met een jachtproef te Postel en werd hij 1ste met 85 punten. En zo heeft hij nog veel meer gedaan. Ondertussen was hij niet meer de enigste teckel thuis, hij werd roedelleider over nog een chocoladebruine reu Fjurdy en ook een prachtige ruwhaar Kobeddus Merlot Tommy is bijna 17 jaar geworden, ik had hem nog veel meer gegund het was een prachthond die een fantastisch leven bij Johan en Liesbeth heeft gehad Lieve Johan en Liesbeth Allereerst wil ik jullie hartelijk bedanken voor alle goede zorgen voor Tommy. Hij heeft het heerlijk bij jullie gehad. En daar ben ik erg dankbaar voor. Soms is de moeilijkste beslissing ook de enige juist beslissing. Dat maakt niet dat het minder zeer doet.... Of het afscheid minder zwaar is... Het maakt alleen dat het op de juiste tijd gebeurt. Moge deze gedachte jullie troost bieden. We denken aan jullie ! Liefs Gérard & Tet en natuurlijk de hondjes Jimmy, Nika, Lira, Nessa en Nappie. En bij Heit & Mem ons Nushka 28/03 Vandaag begon de dag erg vroeg, half zeven rammelde de wekker (een uur eerder dan de afgelopen twee weken normaal was). De hondjes weten niet wat hun overkomt vandaag.... want vandaag is het een spannende dag.... Na uit bed gekropen te zijn (Het blijft te vroeg) eerst ff wakker worden, dus koffie. Na een half uurtje en twee bakjes koffie en natuurlijk wassen en aankleden en medicijnen in nemen, heb ik de ogen ver genoeg open om die kleine en grote draken in de gaten te houden. Dus loop ik de tuinkamer op met mijn beste : "Goedemorgen schatjes !" doe de gordijnen open en laat Nika, Nessa en Nappie eruit. En stuur ze naar buiten. Die hebben zoals gewoonlijk bananen in de oren en lopen gelijk weer naar binnen zodat Nessa en Nappie hun grote kleine zus (inmiddels is Nessa minstens net zo groot en langer) Lira in de oren kunnen hangen zodra die uit haar bed komt. En mama haar op staat te wachten om even te grommen, zodat ze wel weer even weet dat ondanks alles Mama nog altijd baas is. Papa Jimmy vind dit ochtendritueel niet zo erg want die kan lekker op zijn gemak zijn bed uit rennen en als hij snel en lang genoeg buiten is dan heeft hij geen last van zijn kinderen ;) Nadat ze zo'n anderhalf uur hebben rongehuppeld zowel buiten als binnen, want Nessa vind het buiten allemaal veel te interessant, gaan de pups weer terug in de puppyren. Normaal krijgen ze dan hun eten maar vandaag moeten ze daar nog heel even op wachten. Om kwart voor 9 gaan dan papa Jimmy en mama Nika naar bed, daar is Nika het niet geheel mee eens maar snoepjes doen in dit geval wonderen :) En gaan de pups nog even mee de woonkamer in ... Zo kan ik snel de ren verschonen. Kunnen de pups nog even lekker uitvliegen en zo hoor ik het getik op het raam ;) Waarom heb ik de bel niet gehoord? maar mem haar eerste vraag bracht helderheid .... Waar is de bel..... ow ja die heb ik gisteren mee naar binnen genomen want de batterij moest vervangen worden. En tja.... vergeten weer terug te hangen haha. Dus die lag nog op het dressoir. Maar goed mem snel naar binnen. En een bakje koffie. Even met de pups knuffelen voor ze terug de ren in gaan. Als de pups in de ren zijn krijgen ze hun eten, checken of er voldoende schoon water bij staat. En dan terug naar de woonkamer. Waar Lira het allemaal nog niet vertrouwd... want alles ligt te bed en zij loopt nog rond en mem is er ! Dus er moet wel wat aan de hand zijn. Snel de bench nog even in de woonkamer kan die nog een klein beetje opwarmen. En dan is het redelijk snel tijd om Lira haar halsband en lijn te pakken. Halsband om, snelle plaspauze en dan is het alweer bijna aan de late kant voor we de bench met Lira in de auto hebben. Om half tien ingestapt en Lira vind het nog niets dit is geen bekende route, maar ze gaat rustig liggen en slaapt al snel. We zijn met Heit & Mem hun auto omdat we dat grote slagschip van mij vorige keer met alle drukte maar krap aan op de parkeerplaats kregen. Zul je altijd zien. Vandaag was het rustig en was er parkeerplek te over. Mem kon zo recht de parkeerplaats op plaats van bestemming in. En precies om half elf we hebben zelfs nog 5 minuten over ;) De bestemming van vandaag A7 Noord Dierenartsen in Drachten. Wat we gaan doen? Lira krijgt vandaag haar eerste ECVO onderzoek. Binnengekomen meld ik me aan en mag plaats nemen en begint het wachten. Om 11.35 uur komt de assistente de ogen van Lira druppelen. en dan is het wachten tot we aan de beurt zijn. De specialiste is vandaag goed op dreef ;) en op de tijd dat we officieel het onderzoek hebben zijn we ook daadwerkelijk aan de beurt. Lira werd nagekeken terwijl ik in die tijd de specialiste gevraagd had of ik een vraag mocht stellen :) Dat mocht dus daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt ;) En het was ook een heel fijn gesprek. Terwijl ze mijn vraag aanhoort hoor ik net aan het einde van mijn relaas dat Lira in ieder geval helemaal in orde is en in ieder geval een jaar vrij is :) Na alles geregeld te hebben. En nadat Lira een mooie kong knuffel van mem gekregen had. En na alles afgerekend te hebben ;) Gaan we met Lira op bezoek bij oom Ricky en tante Mirjam. Die gelukkig thuis zijn dus daar even heerlijk koffie gedronken. Lira heeft zich natuurlijk voorbeeldig gedragen :) Ze vonden het super dat we even een bakje koffie kwamen doen. En dan na twee bakjes koffie is het ook weer tijd om naar huis te gaan. Toen we bijna bij Emmen waren belde Thea dus daar nog even mee gesproken. En toen weer opgehangen want ja ik zit bij mem in de auto das ook ongezellig als ik dan aan de telefoon hang. Mem hoefde geen koffie meer dus die heeft mij en Lira thuis uitgezet en reed richting Heit. Ik heb Heit gebeld dat mem onderweg was, om vervolgens een telefoontje van mem te krijgen dat ze met pech staat... Op de snelweg, staat op een relatief veilige plek maar toch... Ik heit weer gebeld die mem weer belde. En uiteindelijk haar op ging halen. Tja ik wilde ook wel rijden maar ja dan blijft de auto daar staan... Dus heit gaat naar mem (de ridder op het witte paard ;) ) En je gelooft het of niet Heit is ter plaatse en hij start de auto en die krijgt het voor elkaar zodat ze in ieder rijdend thuis kon komen. (Om vervolgens de auto de dag erna naar de garage te brengen ;) ) Dus een uur later dan gedacht was ze dan toch weer op de camping. Het was fantastisch dat ze meegeweest is maar het was knap balen dat het zo afliep met de auto. Het voordeel van Lira haar ogentest is dat we nu echt verder kunnen gaan plannen met de aankomende combinatie .... We verwachten dat ze in Juni/ juli loops wordt en het is de bedoeling dat we de volgende combi gaan maken Leave Lilura Lorelei "Lira" Fan Muoike Tet X Ianto "Jay Jay" Fan Muoike Tet. April  2024 18/04 De dagen beginnen de laatste weken vroeg, zo ook vanochtend. Vandaag is een spannend dagje want vandaag gaan we met Nessa en Nappie op stap. Voornamelijk omdat Nappie vandaag voor de ogentest gaat. Nessa gaat mee als geleide hond voor Nappie. Nappie alleen meenemen is lastig en Nessa stelt hem toch op de ene of andere manier gerust. Dus om deze dag vol prikkels zo makkelijk mogelijk voor Nappie te maken gaat zijn zusje Nessa gezellig mee. Mem was mooi op tijd dus we konden eerst nog even samen koffie drinken voor we weg moesten. Daarna is het tijd om de bench in de auto te zetten. Nessa en Nappie zijn beide super enthousiast. En springen de bench door. Om vervolgens -echt eerlijk waar - beide gewoon lekker te gaan slapen. En we tot op de plaats van bestemming geen kik van hen horen. Onderweg heb ik zelfs een paar keer gekeken of alles wel goed was. Want zo stilletjes ... Maar alles ging super. Dan mee de auto uit en op naar de praktijk eerst kijken of Nappie zelf wil lopen met Nessa die het voortouw neemt. Nessa loopt met alle gemak van de wereld mee maar Nappie gaat zitten en gaat luisteren en ruiken maar omdat hij niets bekends ruikt en vooral veel vreemde hondjes weet hij niet goed wat hij nu moet doen. Dus geen bedenkingen dan maar even op de arm. En gaan we ons bij de balie melden. Nessa doet het super en Nappie nu hij mij weer veilig op de arm zit ook. Even overleg over wel of niet druppelen, ik zeg doe maar (was achteraf niet helemaal handig) Nappie laat zich met alle gemak druppelen. En dan begint het wachten tot we aan de beurt zijn. Ondertussen zijn er mensen met een hele grote labrador die in de hoek van de wachtkamer gewoon lekker op de grond ligt. Dus daar komt van Nessa geen reactie op en van Nappie dus ook niet. Tot die hond gaat staan en op mij en Nappie afloopt. Nessa begint te blaffen. Nappie reageert totaal niet. Eigenlijk is dat voor mij dus weer indicatie dat hij hem dus niet ziet. En dan zijn we aan de beurt, volgende puntje want hoe gaat Nessa reageren als ik alleen met Nappie naar binnen ga en zij met mem in de wachtkamer blijft? Even spannend maar dat gaat gelukkig ook super. Nessa is gelijk rustig en gaat lekker bij mem zitten. Het onderzoek gaat vlot en snel maar het was dus niet de bedoeling dat hij gedruppeld werd omdat ze nu zijn pupil reactie niet kan controleren, maar goed, de rest natuurlijk wel beter. De ogen zijn groot genoeg, goed gevomd en de oogzenuw is goed ontwikkeld. Ook het netvlies is goed. Dus het ligt niet aan het oog. Echter met als opmerking dat we eerst moeten weten of er een goede pupilreactie is. (Dus klein worden met veel licht en groot worden met weinig licht) Natuurlijk verteld wat we met Nappie meemaken. En ook dat hij door het huis rent alsof hij alles kan zien. Maar zodra we iets verplaatsen heeft Nappie het moeilijk. En buiten is het erg moeilijk. Door rondjes te lopen indexeert hij de kamers. En dit doet hij ook als hij mee op bezoek is. En daarna loopt hij zonder moeite door een nieuwe omgeving (binnen) Dus kregen we een opdracht. Lage hindernissen op de tuin maken die goed afsteken tegen de achtergrond maar ook enkele waarbij er weinig verschil met achtergrond is. Laat hem eerst een paar keer vrij lopen zonder obstakels. Na een paar dagen een obstakel plaatsen op zijn route kan hij een object/obstakel die groot contrast met de omgeving heeft ontwijken kan hij in ieder geval iets van contrast zien. Maar omdat hij gelijk onthoud waar dat obstakel is. Moeten we die ook verplaatsen voor de volgende keer. En dat dus ook herhalen met een obstakel dat niet afsteekt. Als hij dus niets ziet gaat er waarschijnlijk iets in de communicatie tussen de ogen en de hersenen iets fout. We weten nu in ieder geval dat de vorm van de ogen nu of in de toekomst geen problemen gaat geven. Na het onderzoek zijn we ook klaar dus even afrekenen. En daar krijgen zowel Nappie als Nessa een mooie kong knuffel van mem. Nessa staat op de grond en Nappie zet ik er even bij zodat ik mijn portemonnee uit de tas kan halen. En dan komt er iemand met een hele mooie grote koningspoedel binnen. Waarop Nessa begint te blaffen. Nappie weet niet wat er gebeurt maar zet naar aanleiding van het blaffen van Nessa een kam op en begint rondjes te draaien. Dit gaat niet goed, dus Nappie weer op de arm en gelijk komt Nappie weer tot rust. Maar is ook Nessa gelijk stil. Immers Nappie is veilig. Het was eventjes vervelend maar tegelijkertijd ook geweldig dat ze zo op haar broertje past. En het maakt dus eigenlijk ook zichtbaar dat hij op haar waarschuwing reageert maar eigenlijk geen idee heeft wat er aan de hand was. Maar goed op naar de auto. Hondjes weer in de bench, en op naar tante Rennie die was niet thuis dus gelijk door. En op naar oom Ricky en tante Mirjam. Daar even koffie gedronken en daarna weer in de auto en op naar huis ! Thuisgekomen eerst de pups elk hun eigen knuffel uit laten zoeken. En even uit laten rennen. Dan gaan ze met eten terug en nieuwe knuffel terug in de ren.  En is het hoog tijd de andere honden te verzorgen. Het was een lange middag maar we hebben ondanks alles een hoop geleerd. Maar of Nappie dus iets kan zien of dat hij volledig blind is dat blijft nog even de vraag.... Ondanks de vele prikkels heeft Nappie het geweldig gedaan. En Nessa had een gezellige dag en heeft haar broertje fantastisch geholpen en beschermd. En Nappie heeft er gelukkig na die tijd weinig last van gehad. De gekregen knuffels waren een topkado want Nappie neemt hem gelijk in de bek als hij in de ren is... en loopt er zo'n beetje de hele tijd in de ren mee rond... 25/04 Vandaag denken we aan onze goede vriendin Thea. Zij heeft vanochtend vroeg afscheid moeten nemen van tante Truus. Tante Truus is 15 jaar 3 maanden en 3 weken oud geworden.  Tante Truus was het eerste vriendinnetje van Jimmy en de mama van hun drie prachtige kindjes. Thea heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies ! 27/04 Terwijl iedereen vandaag stilstaat bij Koningsdag sta ik vandaag even stil bij onze eigen prinsje/prinses 17 jaar geleden. Vandaag 17 jaar geleden werd Akia Tanisha Fan Muoike Tet voor de eerste keer mama, ze had een kortstondige affaire gehad met Vivaldi von der Drosselschmiede en dat resulteerde in een fantastisch nestje. Waarvan de eerste geboren werd om 07.15 uur een prachtig chocoladegetijgerd teefje. Die werd om 07.45 uur gevolgd door een prachtig rood reutje. En last but not least werd om 08.07 een prachtig chocolade bruin met tan reutje geboren. Ze kregen de namen Djoeka Leña Chloé, Droopy Binky en Donn Obar Dheathain. Die laatste is vernoemd naar de plek waar Gérard op dat moment was. Het was een schitterend nestje prachtige eigenwijze FMT teckels. Droopy Binky werd Bink en ging naar Martien & Bep, Net als Chloé ,  Donn Obar Dheathain werd Tommy en ging naar Johan en Liesbeth. Alledrie hebben een prachtig leven gehad. En ik ben blij dat ze een gouden mand hadden. En toch sta ik vandaag na 17 jaar na hun geboorte even bij deze toppers stil. Steek een kaarsje aan en hoop dat ze samen met papa en mama en verdere familie hun voorgegaan is een feestje vieren daar achter de regenboog! Mei  2024 03/05 Hiep Hiep Hoera!!!! ons  - nestje is jarig ! Giana Rowan "Klaske" Fan Muoike Tet Gyan Gimli "Jimmy" Fan Muoike Tet en worden vandaag ---->>>>>  Vandaag 14 jaar geleden werd het laatste nestje van zowel Akia Tanisha Fan Muoike tet & Fanfan Noir Le Petit Arlequin geboren. Om 09.20 uur werd er een prachtig black and tan dametje geboren met een gewicht van 215 gram zij kreeg een paars bandje en de naam Galadriel Kiara Om 09.50 uur werd er een prachtig rood dametje geboren met een gewicht van 207 gram, zij kreeg een grijs bandje en de naam Giana Rowan. En om 10.45 uur werd de laatste pup uit het laatste nestje geboren. Een prachtig black and tan reutje met een gewicht van 219 gram hij kreeg een blauw bandje en de naam Gyan Gimli Fan Muoike Tet. Zoals we gewend waren van Akia was het wederom een supersnelle bevalling van drie prachtige pups. Het was een geweldige tijd vooral omdat dit nestje het hele wk voetbal 2010 in Zuid-Afrika meemaakte en ook behoorlijk goed was in het voorspellen van de standen van de wedstrijden van Nederland. Helaas stierf papa Fanfan tijdens de nestperiode. (2 Juli 2010) en ook mama Akia maakt deze bijzondere verjaardag niet meer mee. Zij overleed op 29 April 2015. Ook Galadriel Kiara maakt deze verjaardag niet mee in het aardse zij overleed op 22 April 2022. Op een leeftijd van bijna 12 jaar. Wij hopen dat mama, papa en Kiara er vandaag over de regenboogbrug een feestje van maken met allen die hen voorgegaan zijn. Ik brand in ieder geval vandaag een kaarsje voor ze. Maar vandaag vieren we natuurlijk ook FEEST ! Wnat Giana Rowan die de roepnaam Klaske kreeg. En Gyan Gimli oftewel onze Jimmy zijn vandaag jarig en worden 14 jaar !!!! Lieve Klaske en Jimmy van harte gefeliciteerd met jullie 14de verjaardag ! We wensen jullie nog vele jaren! En hopen dat jullie een fantastisch dag vandaag hebben met heel veel taart, kadootjes, knuffels en vooral heel veel liefde. En euuhhh twee keer taart mag als je veertien wordt ;) 07/05 Vandaag met Lira naar de dierenarts geweest... de jaarlijkse controle. En haar vaccinaties. Alles ging super ... En niets staat ons nu nog in de weg. We wachten nu gewoon lekker op haar loopsheid. Die verwachten we ergens in Juni...   08/05 13 dagen na het overlijden van tante Truus moest Thea vandaag de verschrikkelijk zware beslissing nemen om Heartland's Reba Nikita te moeten laten gaan. 23-05-2008 ~ 08-05-2024 Thea ook vanaf deze plaats ontzettend veel sterkte gewenst met het verwerken van dit grote verlies !  10/05 Nessa en Nappie go camping Gisteren (Hemelvaartsdag) ben ik met Nessa en Nappie naar de camping geweest. Dat heeft dan wel even wat voeten in aarde maar het was een gouden greep. Het was een topmiddag. De camping is nu met Hemelvaart best rustig eigenlijk gewoon stil.... En dat was natuurlijk heerlijk met Nappie (weinig prikkels) Hij is maar één keer verschoten en dat was omdat er een trekker optrok (ging best hard) en hoewel we hem niet konden zien, konden we hem wel horen en dat klinkt toch heel anders dan hoe hij die geluiden thuis beleefd. Maar het ging geweldig ! We gingen met een reden naar de camping. Want Noor en Tess zijn er ! Die komen al jaren en hoewel we al jaren een speciale band met die meiden hebben is die in 2020 nog veel specialer geworden. Want toen hadden we een nestje geboren op 01 juni. En Corona tijd. En toen ze oud genoeg waren gingen de pups mee naar de camping toen Tess en Noor er ook waren. Die meiden waren geweldig !! zijn ze nog ! Maar de kinderen op de camping werden verzameld en moesten in de kring op het gras voor de kantine gaan zitten ( staan nog een paar foto's van in het puppydagboek van de L pups bij 22/07. Dat was ook de dag dat Tootje door haar hoeven zakte en Heit en Mem me met de pups weer thuis moesten brengen... Zoals gezegd waren de meiden fantastisch en hielpen ze mij de andere kinderen in de gaten te houden. En grepen in als er iets niet helemaal goed ging.  Ze hebben geweldig geholpen met de socialisering van de L-pups. Natuurlijk heb ik ze daarom het jaar er op opgezocht met Lira. Maar ja de N pups werden na de vakantie geboren. Dus hebben ze die alleen via de site kunnen volgen. Maar omdat Nessa en Nappie bij ons gebleven zijn moesten ze natuurlijk ook kennis maken met deze heerlijke meiden. En dat was geweldig ! Nappie zat bij Noor en Nessa ging de camping over met Tess. Eerst natuurlijk goed uitleg geven waar ze op moeten letten. Als Nappie een goede dag (en prikkelarm is) gaat het allemaal goed. Maar als het een mindere dag is moeten ze weten waar ze op moeten letten. De hondenwagen is natuurlijk ook mee. Ze zag me aan komen lopen met de wagen toen hoorde ik aan de andere kant van de camping al PUPPYTIJD !!! waarop ik antwoordde dat de puppymobiel gearriveerd was ;)    Tess & Nessa          Noor & Nappie Het ging echt geweldig. Nessa had de tijd van haar leven vooral toen we bleven bevestigen dat het goed was en dat ik bij Nappie bleef (ze bleef hem in de gaten houden) ze hebben gerend terwijl Nappie heerlijk bij Noor op schoot zat. Toen proberen met zijn tweetjes te lopen maar dat ging nog niet zo heel erg goed... dus ben ik maar even met de dames meegelopen en vertrouwde Nappie het toch iets meer. Toen weer lekker zitten en werd er volop geknuffeld. En toen het wat veel voor Nappie werd, begon hij weer op de lijn te bijten en richting de handen te bijten. Gelukkig waren de nestknuffels ook mee en kreeg nappie zijn knuffel en daar liep hij weer dapper mee rond (het helpt echt !) Toen werd het mem te koud en zijn we weer richting caravan gegaan onderweg nog een paar camping gasten gesproken. Dat ging geweldig tot Nessa een kat zag (ben ik blij dat het een stevige wagen met goede vering is ;) ) Toen de wagen op het terras gezet, pups vielen gelijk in slaap,  snel een bakje koffie. En weer terug naar huis... Dan thuisgekomen nog heel even in de kamer... even spelen, dan terug in de ren waar ze gelijk als een blok in slaap vielen ;) Compleet knock out. Tot Jimmy, Lira en Nika naar bed gingen.... toen zijn ze er met zijn tweetjes nog even uitgeweest... lekker spelen... En daarna weer slapen... tot vanochtend half tien... dat was dus geslaagd !!! 11/05 Hiep Hiep Hoera!!!! ons - nestje is jarig ! Heike Daniel "Daan" Fan Muoike Tet Hadiyya Hatshepsut "Fleur" Fan Muoike Tet Daan en Fleur  worden vandaag --->>>  Vandaag 13 jaar geleden werd het eerste Fan Muoike Tet nestje in Emmer-Compascuum geboren. Uit de combinatie Eida Emerentiana Pax "Tia" Fan Muoike Tet x Joda von der Forstweihe.                     (black and tan) x (roodtijger) om 13.10 uur kwam de eerste pup ter wereld, een prachtig rood reutje met een gewicht van 179 gram, hij kreeg een rood bandje. En de naam Heike Daniel. Geen tijd om er over na te denken want om 13.19 uur kwam de tweede pup al een prachtig rood teefje met een gewicht van 144 gram, zij kreeg een paars bandje en van ons de namen Hadiyya Hatshepsut. Ze werd bij ons Hadiyya genoemd maar toen ze verhuisde naar Ada kreeg ze de naam Fleur. En om 14.51 uur werd de laatste pup van dit prachtige nestje geboren. Een prachtig rood reutje met een gewicht van 203 gram. Hij kreeg van ons de Friese naam Hindrik (Vernoemd naar een neefje van mij ;) ) toen hij mee ging naar Jan en Ineke kreeg hij de roepnaam Casper. Het was een heerlijk nestje en hoewel het voor Tia de eerste keer was ontpopte ze zich toe een fantastisch moedertje. Vandaag denken we dan ook even aan mama Tia die in 2021 overleed.  Maar vandaag denken we ook aan Casper die helaas een half jaar geleden is overleden. We hopen dat zij saampjes met opa en oma en allen die hen voorgegaan zijn er vandaag over de regenboog ook een prachtig feestje van maken. Maar vooral vieren we vandaag FEEST want Daan en Fleur zijn vandaag 13 jaar geworden. Waar is de tijd gebleven ;) Lieverds van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag ! En we wensen jullie nog vele jaren, en natuurlijk vandaag heel veel kadootjes, extra knuffels en heel veel taart !!! 29/05 Men neme drie jonge honden ;) In dit geval Lira, Nessa en Nappie, en 1 stuk oude handdoek. Vanochtend toen de honden uit bed kwamen, regende het, en ook nog behoorlijk hard. Nika was verstandig snel naar buiten om te plassen en dan voor de kachel. Papa en hun kindjes hadden het veel te leuk en kwamen als natte dweilen binnen. Snel afgedroogd en al gauw lag het hele stel te snurken. Vanmiddag hadden we het zonnetje, en zijn ze de hele middag niet binnen geweest, nou ja op Nappie na want die moest zijn dagelijkse robbertje touwtrekken wel hebben vond hijzelf. En vanmiddag na het eten?? regende het weer en hadden papa, Lira, Nessa en Nappie het veel te leuk dus toen ze uiteindelijk eindelijk binnen kwamen (dweilnat natuurlijk)  weer een poging om ze af te drogen. Dit keer met een stuk oude handdoek. Da's lachen met Nessa en Nappie. Ik probeer Nappie af te drogen en die wil alleen maar spelen. Terwijl ik hem probeer af te drogen begint Nessa aan het stuk handdoek te trekken waardoor Nappie een ander stuk van de handdoek pakt en ook begint te trekken... Het resultaat ??? veel kleine stukken . Uiteindelijk met een "goede" handdoek toch gelukt hun af te drogen. Daarna ook gelijk maar de pootjes van de houten vloer gewreven ;) Juni  2024 01/06 Hiep Hiep Hoera!!!! ons - nestje is jarig ! Loois "Saru" Fan Muoike Tet Lex Fan Muoike Tet  Leofwine Fan Muoike Tet Lody Tommy Fan Muoike Tet Leave Lilura Lorelei "Lira" Fan Muoike Tet Zijn vandaag jarig En  worden vandaag --->>>  Vandaag vier jaar geleden werd het eerste nestje van Parnika of Meerdaal Forest (Nika) x Gyan Gimli Fan Muoike Tet (Jimmy) geboren. Gérard vertrok na een hele korte zaterdagnacht richting Schiphol. Overdag viel het allemaal nog wel mee (dus geen zondagskindjes) maar op de avond was daar eindelijk het teken dat de eerste pup er binnen 12 uur zou liggen. hopende op nog een paar uurtjes slaap is Nika naar bed gegaan en ik naar mijn mandje ;) Maar van het slapen is niets meer gekomen. De bewakingscamera stond aan op Nika en toen bleek al snel dat we er toch uit moesten ons moesten gaan verplaatsen naar de werpkist. Om kwart voor twee haalde ze me uit bed. We gaan beginnen? nou ja beginnen het duurde uiteindelijk nog bijna vier uur voor de eerste pup er was. 01 Juni 2020 Om 05.38 uur werd de eerste pup geboren, een prachtig black and tan reutje met een gewicht van 232 gram. Hij kreeg een rood bandje en de naam Loois Fan Mouike Tet (roepnaam Saru) om 06.24 uur volgde er een black and tan reutje met een gewicht van 246 gram, hij kreeg een blauw bandje en de naam Lex Fan Muoike Tet De derde pup arriveerde er vlotjes achteraan om 07.06 uur werd het derde reutje geboren met een gewicht van 228 gram. Hij kreeg een groen bandje en de naam Leofwine Fan Muoike Tet Toen ging de rem er even op en kon ze eventjes op adem komen. Om 09.26 uur werd de vierde pup geboren... weer een reutje met een gewicht van 220 gram hij kreeg een lichtblauw / turquoise bandje en de naam Lody Tommy Fan Muoike Tet (roepnaam Tommy) En weer ging de rem erop. Heit en Mem die niet wisten dat Nika al aan het bevallen was, nou ja dat er al vier pups lagen, kwamen koffie brengen. En dat was hard nodig. Want de van het laatste had ik de laatste pot koffie vanochtend vroeg gezet. Ze mochten beide (van Nika) even bij haar kijken. Maar wel eventjes want ook tijdens het kijken zette Nika de bevalling van de laatste pup weer in. Het duurde lang dat de persweeën daadwerkelijk kwamen, maar toen ze kwamen lag de vijfde pup er ook al heel snel. En eindelijk was daar om 12.56 uur het langverwachte teefje... Met een gewicht van 232 gram. Zij kreeg een paars bandje en de naam Leave Lilura Lorelei Fan Muoike Tet (roepnaam Lira) Zij bleef natuurlijk bij ons wonen. Nika heeft het geweldig gedaan en nadat bleek dat er geen pups meer zouden komen was het tijd om haar bed weer in de laagste stand te zetten. Zodat ze er zelfstandig in en uit kan komen. En natuurlijk schoon beddengoed. En oww wat ben ik blij met deze nieuwe "werpkist" dit had ik echt jaren geleden al moeten doen. Op de terug weg kwamen heit en mem weer langs, op de namiddag en die lieve schatten hadden patat meegenomen. Zodat ik niet meer hoefde te koken maar ook niet alleen hoefde te eten. En na het eten natuurlijk samen bij die heerlijke pups kijken. Het was een geweldig nestje ... en zo anders dan de voorgaande dwergteckelnestjes. En wat was het weer een heerlijke chaotische tijd. Met dit nestje kwam ook het afscheid van Tootje. To is een waardige opvolger maar blijft wennen. Tootje werd na het nestje op gehaald door de sloper. Maar ook was dit het eerste nestje waar alle pups een reactie op de 9 weekse vaccinatie kregen. Waardoor het "Protocol" i.v.m. het verhuizen van de pups ook nog eens aangescherpt werd. Och die arme toetjes. Alle pups zijn uitgegroeid tot FANTASTISCHE teckels. waar ik echt supertrots op ben. Jimmy en Nika bleken een supercombinatie.   Dat allemaal vandaag alweer vier jaar geleden. Lieve Saru, Lex, Leofwine, Tommy en Lira van harte gefeliciteerd met jullie vierde verjaardag !  We wensen jullie een fantastische dag met veel knuffels en kadootjes en vooral veel taart. maar natuurlijk bovenal nog vele jaren !!! Heel veel liefs Mama Nika, papa Jimmy, Zusje Nessa en broertje Nappie En natuurlijk van Gérard & mij Van Lira natuurlijk felicitaties voor haar broers !! 16/06 Als Kleine meisjes groot worden.... 2 Juni kregen we bezoek van Coen & Gerda met Ollie. Heerlijk te zien hoe hij uitgegroeid is ... Het blijft verbazingwekkend dat Lira zo klein gebleven is terwijl Ollie qua grootte absoluut op zijn mama lijkt (Lira dus meer op haar papa) .En wat kun je bij hem toch beide ouders er goed uit halen ! Maar Nessa reageerde vreemd, op een manier die ik van haar niet gewend ben. Ze had Ollie immers veel vaker gezien. Dus dat verklaarde de reactie niet. Maar die middag begon er al iets te dagen. En hoewel ik de meiden al dagelijks aan het controleren was bleek die avond al dat het inderdaad zo ver was. De kleine meid wordt groot en bleek 's avonds bij de controle loops te zijn. En dan begint er stiekem een beetje hoop te groeien dat de andere twee dames nu ook gelijk zouden komen. Het is lang geleden dat loopsheden van de teefjes synchroon (of bijna synchroon) liepen. Het was bijna teveel gehoopt want de laatste keer dat de loopsheden vrijwel synchroon liepen was toen Heit en Mem Chiwa nog hadden en wij alleen nog maar Djoeka & Bietha. Toen werden ze allemaal binnen een week of twee loops. Eerst Chiwa, dan Djoeka en daarna Bietha. Dat veranderde nadat Djoeka haar eerste nestje kreeg dus van 2001 tot 2004 (ik miste die tijd best wel ;) )  Maar vooruit een mens mag hopen... Het lastigste was dat we Nappie en Nessa dus weer moesten scheiden en dat is voor Nappie nog heel erg moeilijk. Eerst Nappie in de werpkist want die klimt er niet uit maar dat vond hij doodeng. Toen dacht ik nee andersom. Nessa in de werpkist (met een renpaneel eroverheen anders springt ze er uit) En Nappie in de ren. Al heb ik wel de ren wat kleiner gemaakt om te kijken of hij eventueel toch in de bench kan slapen. Dus Nessa heeft een plaat met kranten, haar kussen, haar eten en drinken nog bij zich staan. En Nappie gaat redelijk. Hij vind het heel erg moeilijk om alleen te zitten. En zolang Nessa naast hem zit gaat het maar leuk vind hij het niet.... Maar het gaat elke dag beter met af en toe een terug val. Vrijdags 7 Juni ben ik met mem naar de stoffenmarkt in Nordhorn geweest. Het was super gezellig en een geslaagde middag. Maar de dag werd nog beter toen Nika 's avonds bij de controle loops bleek te zijn !!! (Zij had eigenlijk in Maart al loops moeten worden dus dit is een hele opluchting) Dus mama en Nessa worden gelijk (samen met Lira) afgezonderd. En gaan de reuen en teven om de beurten het klooster in ;) Dinsdags hang ik met mem aan de telefoon ('s middags) en vertelde haar dat ik eigenlijk hoopte dat Lira nu ook loops wordt. Maar als dat niet zo is dat ik toch hoop dat ik wacht tot haar mama en nessa klaar zijn... Ik kan niet beschrijven hoe blij ik was dat Lira 's avonds bij de controle ook loops bleek te zijn.... He.... als kleine meisjes groot worden. Wat een heerlijkheid dat ze nu zo dicht bij elkaar zitten. Dat is voor Jimmy en Nappie ook veel fijner... Nappie maakt ondertussen ook vorderingen. Vorig weekend is het eindelijk gelukt dat hij op de arm echt ging slapen, maar hij was dan ook bek af. En inmiddels lukt dat af en toe wat vaker. Hij komt nog steeds niet uit zichzelf op de bank liggen (Hij kan het wel) Maar dat geeft niets. Hij heeft de oude werpkist van Henk & Carolien (die in de woonkamer in de boekenkast staat) als veilige haven uitgezocht. En gaat daar af en toe uit zichzelf liggen slapen. (Al staat hij dan nog wel altijd aan) maar het wordt langzaamaan een klein beetje beter. Nu hij veel met zijn papa rondloopt lijkt het ook alsof hij zich beter over durft te geven. Lees slapen bij het vrouwtje maar dat is wel vaak als hij echt heel erg moe is.  Hij heeft veel tijd nodig, meer tijd dan Nessa. Maar dat geeft niets die tijd hebben we... en gunnen we hem. We komen er wel ... We beginnen elke ochtend met een gesprek. Hij probeert nog veel contact te maken door zijn bekkie om je pols heen te zetten. Hij bijt niet, hij houdt je alleen maar vast. Maar ik ben nu al weken bezig om hem dan zijn flos of een knuffel te laten pakken en met hem te spelen. En dat scheelt behoorlijk. Hij begint dat spelletje goed door te krijgen. We komen er wel.... Maar goed nu Lira loops is wordt het werkelijk. En heb ik de afspraken gemaakt voor de  dekkingen. Nu de laatste voorbereidingen. 20/06 En dan tref je voorbereidingen voor de dekkingen. En moet je de planning enigszins omgooien. Jimmy voelt zich niet lekker. Echt niet lekker. En dat is een beetje lastig met Nappie. Dus besluiten we dat Nappie gezellig mee op reis gaat. Maar Nappie en Lira kunnen niet bij elkaar in één bench. Want Nappie is en blijft een reu natuurlijk. Hij raakt gelukkig niet zo overstuur bij een loopse teef als zijn papa. Maar je hoeft de kat ook niet op het spek te binden :) Dus wordt de tweede reisbench weer opgezocht om tot de ontdekking te komen dat toen we die voor het laatst gebruikten. (met de ogentest van Nushka en Jimmy) door één van de twee, ik noem geen namen, kapot gemaakt is.   Hoe gaan we dit oplossen want weggooien is zonde. Eerst dacht ik nog dat ik het aan elkaar kon naaien. Maar al snel bleek dat er daarvoor te veel van het gaas (stof) miste. Dus met bench en al de auto in en op naar de camping. Want Heit en Mem hebben altijd een oplossing. In dit geval hadden ze dat allebeide haha. Heit had nog een oude hor liggen. En Mem zei dat ze daar wel een stuk in kon zetten. Dus werd er een stuk uit de oude hor gehaald. En heeft mem het kapotte stuk vervangen, netjes weer aan elkaar genaaid. En als je niet beter weet zou je denken dat het zo hoort :) Blij dat het weer gemaakt is... Met natuurlijk super veel dank aan Heit en Mem. 21/06 En dan is het de laatste dag voor de eerste dekking. Spannend... want alles moet goed voorbereid worden. De dierenartsboekjes van Nappie en Lira worden uit de grote map gehaald. (Moet toch aan kunnen tonen dat ze beide de rabiës enting hebben gehad, we gaan nu eenmaal de grens over) Naar de winkel, broodjes en beleg halen. Flesjes water gevuld. Kijken of er genoeg koelelementen in de vriezer liggen zodat we morgen het drinken koud kunnen houden. De benches klaar zetten. Kleedjes na kijken, extra kleedjes in een tas zodat als ze nodig zijn we ze in ieder geval bij hebben. , riemen in de tas. De hondenwagen klaar zetten. Zodat we die morgen gelijk in de auto kunnen zetten. Veel drukte met kleine dingen. 22/06 En dan is het zover !!! Vandaag vergt een hoop beleid. Om 05.30 uur rammelt voor mij de wekker. Heb toch nog 4,5 uur kunnen slapen. Jimmy heeft me lang wakker gehouden. Het ging niet zo goed met hem. Maar gelukkig is hij er vanochtend nog (Heeft vannacht in de woonkamer geslapen) Dus snel even wassen en aankleden, knopje van het koffiezetapparaat omzetten en dan kan Jimmy vast lekker naar buiten. En laat ik Nappie ook uit de ren. Terwijl die twee lekker buiten rond snuffelen doe ik alvast nieuwe kleedjes in de bench. En haal ik Nappie zijn nest speeltjes uit de ren, en doe ze vast in de bench. En ook Lira krijgt haar slaapknuffeltje mee. Dan zet ik vast de hondenwagen in de auto, en natuurlijk de tas met schone kleedjes, en voer en water voor de hondjes. Terug gekomen laat ik Nappie en Jimmy weer lekker naar binnen, krijgen ze wat lekkers en begin ik vast met de broodjes te smeren. Ik pak ondertussen de lijnen voor Nappie en Lira en leg die vast achter op de tuinkamer neer. (Laden van de auto door de voordeur, vertrekken doen we via de achterdeur ;) ) Daarna is het spelen met Nappie want Jimmy ligt alweer lekker in zijn bedje. Hij is al beter dan gisteren en vannacht maar hij is er nog niet... dus lekker in de rust. Ondertussen is Gérard zijn wekker ook afgegaan en zit die aan de koffie. Terwijl ik Nappie even terug zet in de ren. Laat ik daarna de meiden eruit. Eerst Nika, dan Lira en dan ook Nessa, die gaan gelijk door naar buiten en terwijl die net buiten zijn haal ik de koelelementen uit de vriezer en doe ze in de koeltas met broodjes, haal de flesjes uit de koelkast en doe die ook in het koeltasje. Gérard plaatst in die tijd de benches in de auto en zet ze vast. Ondertussen lopen de meiden in en uit. En net op het moment dat ze weer buiten zijn zie ik mem ook aankomen. Dus snel de gang deur dicht en laat ik mem op het gemak via de voordeur binnen. De hondjes krijgen hun snoepje, mem een kop koffie. Drink ik nog een half bakje mee en dan wordt het tijd om Lira en Nappie naar de auto te brengen. Nappie gaat aan de lijn en wordt door Gérard naar de auto gebracht en in de juiste bench gezet. Ondertussen lijn ik Lira aan, en gaat ook zij alvast de auto in. Als ook zij in de auto zit haal ik Jimmy uit zijn bed en zet hem in de puppyren. Hij voelt zich echt nog niet zo lekker maar dan heeft hij in ieder geval wat meer ruimte. En heeft hij zijn eten en drinken bij hem staan. Nika en Nessa hoeven nog niet terug het klooster in dus die lopen vooralsnog even lekker bij mem in de kamer. Mem krijgt nog een paar instructies, met betrekking tot eten en het wisselen. Voor het geval Jimmy zich vandaag wel beter gaat voelen. En dan is het toch echt tijd om te vertrekken. En beginnen Gérard en ik samen met Lira en Nappie aan de lange reis.   om 8.16 uur vertrekken we, eerst tanken in Rütenbrock zodat we Perleberg halen. De hondjes houden zich geweldig, gaan lekker liggen slapen. Om 10.30 uur hebben we onze stop bij Serways Raststätte Grundbergsee Süd. En die was ook echt nodig want ik zal een drie kwartier met gekruiste pootjes ;) Was er ook nog een enorme wachtrij bij de toiletten. Maar goed die was ook heel vlotjes weg, he he dat lucht op. Dan snel terug naar de auto. En kan Gérard ook ff naar de wc. Ondertussen laat ik Nappie er vast uit. Even de benen strekken, kijken of hij wat wil drinken of eten. Maar daar heeft hij helemaal geen puf in. En terwijl Gérard inmiddels ook weer terug is loopt die even met Lira (een andere kant op, want er is niets mis met Nappie zijn neus ;) ) Ook hij probeert Lira te laten drinken, maar zelfde verhaal die wil ook niets. Ondertussen staan we te genieten van alle voetbalfans in hun uitdossingen. Want vanmiddag is er om drie uur een EK wedstrijd (Georgië - Tsjechië ) die gespeeld wordt in Hamburg. Dat verklaart ook de drukte op de weg maar daar hadden we rekening mee gehouden. Om 11.00 uur beginnen we weer te rijden. Het is een prachtige omgeving. Het is een prachtig landschap. En we komen veel bijzondere dingen tegen. De reis verloopt verder voorspoedig En om ongeveer 13.15 uur arriveren we bij Ralf en JayJay (Ianto) en de rest van de hondjes. En ow jeetje wat wonen die mooi daar. Een echte oase van rust. We worden super hartelijk ontvangen. Nappie gaat in de hondenwagen en die zetten we lekker in de schaduw. En die gaat heerlijk verder slapen. Lira gaat natuurlijk mee voor de koffie. Het is supergezellig en we hebben het super getroffen met het weer, en de puppies die er rondlopen wat een heerlijke schatjes !!! Na de koffie met heerlijk gebak ! Gaan we toch even proberen of er vandaag gedekt kan worden. Zelf denk ik dat we nog een beetje te vroeg zijn. Maar gezien het voor Lira de eerste keer is, is de kennismaking nu eigenlijk net zo belangrijk. Lira is een beetje overweldigd en zoekt me telkens op, normaal gesproken help ik liever niet en laat ik het ze zelf uitzoeken maar Lira geeft aan dat ze een beetje steun nodig is. Op het moment dat JayJay een poging doet gooit ze haar kop naar achter alsof ze wil bijten en denkt JayJay zo graag hoef ik nou ook weer niet, ook een teken dat ze nog niet op haar hoogst zit. Das niet erg daar was ik eigenlijk al een beetje van uit gegaan. Maar ook Lira moet nog leren wat er verwacht wordt van haar. Dus ga ik op de grond zitten en help. Nou ja help ... het is voornamelijk gewoon gerust stellen dat er niets engs gebeurt. Uiteindelijk lukt het wel, maar koppelen lukt niet omdat Lira te gespannen is .   Op zich hoeven ze niet te koppelen voor een succesvolle dekking maar op de ene of andere manier zie ik het liever wel. Het geeft voor vandaag niets... Ze is gewoon nog niet zover.  Maar ze weet nu wel wat er gaat gebeuren. Heeft kennisgemaakt en vind hem ook nog erg leuk :) Ze spelen na die tijd nog even samen. Terwijl wij nog een bakje koffie drinken. Tijdens de koffie hebben we natuurlijk leuke gesprekken .Het is echt veel te gezellig maar ja we moeten ook nog een heel eind rijden. We hadden al twee dagen besproken. Vandaag en maandag. Dus we spreken ook gelijk de tijd voor maandagochtend af. Gelukkig meld Ralf dan gelijk dat als het maandag ook niet loopt zoals we hopen dat we dan woensdag ook nog van harte welkom zijn. Dat is echt hartstikke fijn en houden we ook zeker in gedachten. Nappie heeft zich in de tussen tijd super gehouden, eigenlijk voornamelijk liggen slapen. We hebben hem alleen even gehoord toen de andere honden te dicht in de buurt van de wagen kwamen. En dan is het toch echt tijd om naar huis te gaan, want de reis duurt nog lang. Om 15.23 uur gaan we weer richting Nederland. Dan is het even wachten tot we weer bereik hebben. Als het eerste appje aangekomen is bij mem besluit ik toch maar even te bellen. Vooral ook even vragen hoe het met Jimmy gaat. En hoe het in zijn algemeen met oppassen gaat. Nou het oppassen ging natuurlijk super! Ze hadden inmiddels hun eten gehad. En Nessa had weer wat nieuws bedacht. Die was een paar keer de erker ingesprongen. Maar we hoefden ons geen zorgen te maken. We hadden rond 17.18 een superkorte stop, er moest wat benzine in de tank om thuis te halen. Want met deze snelheden halen we dat net niet ;) Crisis jantje wat was het daar duur. Serways Raststätte Ostetal Süd, maar goed we moeten toch thuis kunnen komen. Het was er druk, veel mensen met hondjes bij die daar hun stop hadden. Dus na een snelle plaspauze toch besloten dat we een parkeerplaats verder gaan om de honden er uit te laten. Zodat ze ook even lekker op hun gemak kunnen lopen zonder bang te zijn dat ze overreden worden. Gelukkig hadden we gelijk en was het op die parkeerplaats erg rustig en konden de honden even uitrennen. Natuurlijk ook eten en drinken aangeboden. En omdat het vandaag een bijzondere dag is had ik wat startersmousse meegenomen zodat ze ook verleid werden tot eten... Helaas hielp dat niet echt en hebben ze beide nauwelijks wat gegeten. Maar gelukkig wel weer gedronken. Eerlijk gezegd ben ik daar niet verbaas over. De honden eten en drinken zelden als we weg zijn. En thuisgekomen gaat het dan dubbelop ;) Maar goed alles wat er in gaat is mooi meegenomen. Iedereen de benen gestrekt en dan weer in de auto voor het laatste stuk. Net voor we de grens met Nederland weer overgaan toch maar weer in Rütenbrock getankt. Dan is de auto weer klaar voor de rit maandag. En in Rütenbrock was het toch een heel stuk goedkoper. Om 19.45 uur waren we weer thuis... de hondjes nog even benen strekken in de tuin. En dan gaat het even met beleid. Lira gaat gelijk haar bedje opzoeken. Even slapen. Terwijl Nappie nog eventjes in de reisbench zit zodat ik de puppyren even kan schoonmaken (Jimmy heeft er een puinhoop van gemaakt)  Als die schoon is gaat Nappie even in de ren. Dan is het mem begroeten en even met Nika en Nessa knuffelen. Waarop mem eigenlijk al vrij snel vertrekt (ook voor haar was een lange dag en ze moet nog terug naar de camping) Als mem vertrokken is gaan Nika en Nessa op bed. Gaat Lira er eerst even uit en krijgt ze wat extra eten. Wat er in gaat als zoete koek. Als zij aangeeft dat ze wil slapen gaat ook zij naar bed en komen Jimmy en Nappie nog even gezellig in de kamer lopen. En dan is het al snel bedtijd voor ons allemaal. Iedereen is moe want er is al snel complete rust in huis.... Heerlijk slapen. 23/06 Vandaag is het voor ons allemaal een rustdag, bijkom dagje. Nou ja voor bijna allemaal, want ik ben druk aan het plannen hoe we dit morgen allemaal gaan doen. Want we vertrekken morgenochtend al om 04.00 uur... 24/06 Een lange maar prachtige dag... Terwijl Gérard gisteravond op tijd naar bed ging, ben ik de hele nacht wakker geweest. Om de beurten de reuen en dan weer de teefjes eruit. Auto laden, broodjes smeren. Maar vooral de honden bezig houden. Die snappen er niets van want die moeten nu ook verplicht de nacht doorhalen. De reden dat ze vannacht om de beurten lekker los lopen is zodat mem niet heeeeeeeeeel erg vroeg naar ons hoeft te komen voor het oppassen. En terwijl Jimmy en Nappie lekker in de kamer los lopen. En Jimmy zijn best doet om ook met Nappie te spelen. Ondanks dat Jimmy zich echt nog niet lekker voelt. Die lieve schat. En terwijl ik heerlijk van die twee geniet dwalen mijn gedachten af naar Wizze. Vandaag is het tien jaar geleden dat hij overleed. En nu op deze dag gaan we met Lira naar JayJay. Een bijzondere dag dus. En dan denk ik dan moet het ook allemaal wel goedkomen. Als Gérard uit bed komt lopen de meiden lekker los. Die gaan vandaag als laatste weer naar hun bed. En dan is het al snel tijd om te gaan vertrekken. Nappie gaat alvast de auto in en daarna gaat ook Lira in haar bench in de auto. Dan Nessa in het ledikant. En Nika gaat in de puppyren. Jimmy ligt al lekker in bed. En als mem zo rond een uur of tien komt gaat Jimmy als eerste er weer  uit. En begint het wisselen weer.    Rond 04.00 uur vertrekken we .. En het blijft bijzonder dat je op de ene kant de zon op ziet komen terwijl op de andere kant de maan nog aan de hemel staat. Als we vertrekken is het eigenlijk best mistig maar dat maakt het eigenlijk ook weer meer bijzonder. Want we rijden grote stukken als het ware onder de mist door. Een soort van golven in de lucht die erg lastig op de foto te zetten waren. De eerste stop volgt vrij laat. Maar Gérard wilde Hamburg eerst voorbij zijn we stoppen bij de Essao aan de A24 (Schaalsee Sued). Eerst even naar de wc en dan snel de hondjes uit de auto. En even de benen strekken. Nappie vind het helemaal geweldig. En terwijl Lira met de baas aan de andere kant van de parkeerplaats loopt heeft Nappie de grootste lol. Maar stiekem is er maar één ding dat hij wil en dat is toch naar Lira. Sorry vriendje maar dichter dan in de bench naast de hare in de auto gaat het toch niet worden ;) Ze hebben gelukkig dit keer beide wat water gedronken. ↑ Nappie                                       ↑ Lira ↓Nappie ↓ En dan is het weer de auto in. We hebben nu nog iets meer dan een uur te rijden. Als we weer rijden valt het op dat we een bordje passeren met de voormalige grens van Oost Duitsland. Te laat natuurlijk om een foto te maken. (Op de terug weg echt even aan denken) En dan kom je op een punt dat de snelweg ook nog niet helemaal af is ;) Nou moesten we er toch al af dus was het geen probleem. Maar was wel even apart... Om 08.24 uur arriveren we bij Ralf en JayJay en de andere hondjes waar we weer hartelijk ontvangen worden. Met natuurlijk eerst koffie. Want daar zijn we wel aan toe. Lees daar ben ik echt aan toe, laten we eerlijk zijn ik ben geen 18 meer en een nachtje doorhalen gaat niet meer zo makkelijk als toen. En net voor 09.00 uur laten we Lira en JayJay lopen. En gaan we kijken wat er gaat gebeuren. Lira laat al snel blijken dat ze het prettiger vind als ik er bij kom zitten. Dus dat doe ik dan ook met alle plezier. Ze ontspant gelijk en dat het voor JayJay een stuk makkelijker. En na een paar pogingen lukt het dan toch en volgt er een koppeling van ongeveer een kwartier. Aangezien mijn horloge nog op de keukentafel thuis ligt geef ik het door aan Gérard die de begintijd ff in de whatsapp gooit.  Zo kan ik toch nog nakijken hoe lang ze exact gekoppeld hebben gezeten. Om en nabij een kwartiertje. Heerlijk in het ochtendzonnetje (mijn bril ligt nog naast mijn koffiekopje dus ik zit flink te turen door de zon ;) ) De temperaturen buiten zijn nu aangenaam dat is voor de honden ook super prettig. Na de dekking doen we nog even gezellig zitten koffie drinken en genieten van de prachtige pups !!! en babbelen we na of we woensdag nog een keer komen of dat we het hierbij laten. En na veel twijfel van mijn kant laten we het bij deze dekking. Ze hebben zaterdag hun best gedaan maar toen was er geen koppeling en waarom kan ik niet uitleggen maar ik zie graag een koppeling. Die hebben we vandaag in ieder geval gehad.  Gezien de weersomstandigheden en het feit dat de airco van To niet optimaal werkt. Laten we het bij deze dekking. Als het niet gelukt is kunnen we het de volgende loopsheid altijd weer proberen.  Na nog even heerlijk bijgepraat hebben en nog een koffie, krijgt de rest van de meute de hondenwagen in de gaten. En dan besluit Nappie dat hij het niet fijn vind dat ze allemaal om de wagen heen staan. Dat is ons teken dat het tijd wordt weer naar huis te gaan. Dus we brengen Nappie naar de auto. En Lira natuurlijk ook dan lopen we nog even terug om afscheid te nemen van Ralf en de hondjes. Ik krijg nog een prachtige orchidee mee van Ralf. Echt een beauty dus die plaats ik voorzichtig achter de stoel en dan is het toch echt tijd om te vertrekken. (foto's thuis gemaakt van de orchidee) Om 10.47 uur rijden we weer naar huis. Dan rijden we eerst naar Karstadt om te tanken. Gérard had thuis uitgezocht waar we tegen een redelijke prijs konden tanken.  Zodra we weer bereik hebben met de mobiel bel ik eerst even naar mem. Thuis gaat alles goed, ik had eigenlijk niet anders verwacht maar het blijft prettig om te horen. Ik gaf gelijk ook een indicatie met hoe laat we ongeveer thuis zouden zijn. Maar Mem zei doe maar rustig aan ik zie het vanzelf wel. Het blijft een prachtige omgeving... vooral met dit mooie weer... wat zijn we eigenlijk ook een bofkonten... Op de terug weg weer het bordje met de voormalige grens van Oost Duitsland gemist. Wel gezien maar toch nog te laat met de foto. dus heb ik alleen de zijkant van het bord. De zijkant van het bord dat we de voormalige grens weer passeren... ↑ ↓ en dan rijden we de drukte weer in ↓ Na 272 km hebben we dan de stop maar het was daar zo verschrikkelijk druk dat we daar alleen snel even naar de wc geweest zijn. En gelijk terug naar de auto. En op naar de volgende parkeerplaats zodat de honden er ook even uit kunnen. Want bij dit station was het gewoon echt veel te druk. Vooral ook veel mensen met andere honden. Dus de volgende parkeerplaats er weer af en daar even met de hondjes heerlijk gelopen. Geprobeerd ze weer wat te laten eten en drinken. Maar dat blijft drama... komt thuis wel weer. Water drinken ging wel goed. Maar ja het was dan ook al echt warm. Zelf aan de koude chocolademelk om een beetje wakker te blijven. En dan is het weer de auto in voor het laatste stuk  naar huis. Om 15.29 uur stonden we weer op de oprit van ons huis.... En dan is alles weer uit de auto, eerst Nappie en Lira even op de tuin laten loepn. Dan Nappie in de ren en Lira naar haar bed. Jimmy even gedag zeggen. En dan eindelijk naar de woonkamer. Nog even gezellig met mem koffie drinken. En dan gaat mem weer terug naar de camping. Dan is het tijd voor Nessa en Nika om weer even lekker te slapen. En gaat Lira er eerst eventjes uit. Maar die wil eigenlijk alleen maar slapen dus die gaat na haar eten ook weer lekker te bed. Dan is het Jimmy en Nappie hun berut. Eten is vanavond makkelijk dat wordt wat bestellen en vooral op tijd naar bed. Want dat is wat ik nu het liefste wil gewoon lekker slapen ;) Rest ons nu niets anders dan af te wachten. en hopen dat het gelukt is 25/06 Vandaag voor ons allemaal een bij kom dagje... De hondjes zijn allemaal bekaf net als wij... 27/06 Hiep Hiep Hoera!!!! Vandaag is onze trouwdag !!!! En vandaag zijn Heit & Mem                 Gérard & Tet jaar Getrouwd !!!! Geen groot feest... Heit en Mem moesten vanochtend eerst in Friesland zijn Oom Ricky en tante Mirjam zijn op visite geweest, Net als Heit en Mem vanmiddag En prachtige bloemen !!! En natuurlijk lieve kaartjes en telefoontjes van mensen die aan ons gedacht hebben.... Dank daarvoor !!! Al met al ondanks alles een prachtige dag !   Juli  2024 Inmiddels lopen alle hondjes weer lekker bij elkaar... Fijn dat de loopsheden weer achter de rug zijn. Het is iets wat er bij hoort maar niet handig als je een reu hebt die weet wat dekken is. En vooral als hij dan ook nog niet mag dekken. Toch lijkt het voor Jimmy dit keer makkelijker geweest te zijn. Het scheelt dat hij nu samen met Nappie is. Hoewel zijn concerten iets minder waren, waren ze er nog wel ;) Inmiddels voelt Jimmy zich gelukkig weer een heel stuk beter. Want daar hebben we ons wel even heel veel zorgen over gemaakt. Hij is tenslotte al 14 .... En we hopen natuurlijk dat hij nog een paar jaar mee mag... Vooralsnog is er weinig nieuws over de honden te melden... Lira lijkt wat rustiger en wat meer in zichzelf gekeerd. En ze eet op het moment heel slecht. Ik verwacht wel dat ze opgenomen heeft. maar ja we weten wat ze zeggen over de wens is de vader van de gedachte ;) We wachten nu gewoon rustig af... Het zou mooi zijn als het gelukt is.. En we hopen natuurlijk op een dochter van die twee. Maar als het niet gelukt is... zo zij het .... We zitten er niet op vast ;) 24/07 Na een week vol zorgen, en verzorgen staat dan vanavond onze wereld stil. We hebben de moeilijke beslissing moeten maken om Nushka te laten gaan. het moment dat Hart en Verstand niet meer op één lijn staan. Voor haar te kiezen terwijl je ze nog lang nog niet wilt missen.... Toch was dit het beste voor Nushka. En hebben we vanavond afscheid moeten nemen. Om 20.30 stond de wereld even compleet helemaal stil. En verliet Nushka ons om zich bij haar mama, zusje, opa en oma en verdere familie te voegen. Houden van is ook loslaten, maar O mijn God wat is dat moeilijk... Irinushka Ipsa "Nushka" Fan Muoike Tet * 17 September 2012 ~ † 24 Juli 2024 mama van Kelan Kwadwo Fan Muoike Tet, Kaya Kiara Fan Muoike Tet, Kibwe Kirabo "Bowie" Fan Muoike Tet, Kaia Karishma Kazuko Fan Muoike Tet Dochter van Eida Emerentiana Pax "Tia" Fan Muoike Tet † x Carney von der Forstweihe "Wolffie" Half zusje van Heike Daniel Fan Muoike Tet, Hadiyya Hatshepsut "Fleur" Fan Muoike Tet, Hindrik "Casper" Fan Muoike Tet † Zusje van Ianto "JayJay" Fan Muoike Tet, zus van Iagan Fan Muoike Tet, Ishtar "Isa" Fan Muoike Tet, Jumoke Jumaane "Ollie" Fan Muoike Tet, Jethro Jirou "Ture" Fan Muoike Tet, Jathbiyya Jereni Fan Muoike Tet † Kleindochter van Bietha Of Meerdaal Forest x Ut it Doarp Wizzerd Nushka werd als tweede pup geboren in het tweede nestje van haar mama Tia. 17 September 2012 om 11.51 uur... een moment om nooit te vergeten. En vanaf het moment dat ze ter wereld kwam wist ik dat ze bij ons hoorde... Op 18 Januari 2016 kreeg zij haar eerste en enigste nestje. Waaruit Kaia in eerste instantie bij ons gebleven is. Nushka heeft de eerste jaren bij ons gewoond. Maar toen voor haar de roedel en de druk te groot werd hebben we gekozen wat voor Nushka het beste was.  En in Februari 2017 is zij naar Heit & Mem verhuisd waar ze meer dan 7 jaar lang een fantastisch leven heeft gehad. We zijn dan ook erg dankbaar dat Heit en Mem haar opgevangen hebben toen het in de roedel niet meer ging. Zo hoefden wij haar niet te missen, zagen haar regelmatig maar zagen ook hoe ze weer opbloeide bij heit en mem. Maar dan komt het moment van afscheid nemen. Bijna 12 jaar aan herinneringen die in enkele momenten door je heen schieten. Vreugde en verdriet. En toch ook dankbaar voor de tijd die we met haar hebben mogen hebben. Na het overlijden is Nushka met ons mee naar huis gegaan. En heb ik haar afgelegd in het "krat" wat we daarvoor hebben. Dat blijft een emotioneel moment. En dan komt daar het moment dat de andere honden afscheid nemen. Met Jimmy was dat vooral hartbrekend. Hij is de laatste van de oude garde ... en het lijkt alsof hij dat in de gaten heeft. Alsof hij nu ook zijn eigen sterfelijkheid onder ogen ziet. Nika, Lira en Nessa en Nappie hebben Nushka niet zo goed gekend dus die gaan er ook heel anders mee om. Maar Jimmy heeft haar van de geboorte tot ze naar heit en mem vertrok natuurlijk meegemaakt. Dat is toch anders. Na het afscheid nemen gaan ze allemaal weer naar bed. Maar Jimmy blijft nog lang onrustig. 25/07 Vanochtend kreeg Jimmy nogmaals de kans om afscheid te nemen van Nushka. We hebben in de jaren geleerd dat dat voor de overgebleven honden erg belangrijk is. En omdat de schok gisteren voor Jimmy  best heftig was. Hebben we hem vooral vanochtend de mogelijkheid gegeven en daar heeft hij ook gebruik van gemaakt. En dan is het al gauw tijd dat mem ook arriveert. Na een kopje koffie is het dan toch echt tijd om te gaan. En gaan mem en ik samen Nushka wegbrengen naar het crematorium. En dat is een emotionele reis. Het haar daar achterlaten blijft ontzettend moeilijk. Haar urn had ik gisteravond al uit de kast gehaald (Toen Jathbiyya haar jongere zusje overleed heb ik drie urnen laten maken uit één stuk taxus stam, een urn voor elk van de hondjes van die generatie. De urnen van Jimmy en Nushka stonden al 6 jaar in de kast en ik had gehoopt dat ze daar nog veel langer konden staan) Bij het inspecteren van de urn bleek dat door de droogte van het hout er een scheur in ontstaan was, die door en door was zodat er dus ook voor Nushka haar urn eerst een urnzak gehaakt moet worden. De urn hoefde dus nu niet gelijk mee. Met het crematorium afgesproken dat ze eerst in een zakje in de koker komt. Dat zijn en blijven rare dingen om te bespreken. Maar het hoort er nu eenmaal bij. Bij het crematorium hadden ze ook prachtige asbedels. Mem en ik hebben er beide eentje uitgezocht waar ze een klein beetje as van Nushka in zullen doen. Nushka wordt vanmiddag nog gecremeerd en we mogen haar morgen al weer ophalen. Na het bezoek aan het crematorium zijn we even op visite geweest even het hoofd een beetje leeg maken. Niet dat het veel hielp maar het was wel even gezellig. En dat kon omdat Gérard gelukkig thuis was bij de andere honden. Jimmy blijkt nog erg onder de indruk te zijn.  Maar het scheelt dat er iemand bij hem is.  26/07 En dan is het vandaag de dag dat ik mijn jaarlijkse verjaardagskadootje krijg van Heit en Mem, nieuwe kleurtjes bij de kapper. Dus om 09.00 uur vanochtend zaten we al in de kapperstoel. Ik moet zeggen dat het moeilijk is als je hart en verstand nog zo overwelmd zijn door het verlies van Nushka, dan is het echt moeilijk om blij en gezellig te zijn vanwege de nieuwe kleurtjes. Ondanks dat heeft Miranda weer super haar best gedaan om er weer wat spectaculairs van te maken. En ook om ons een klein beetje op te vrolijken. Nogmaals hartelijk dank daarvoor.... Net voor 12.00 uur waren we terug van de kapper. Nog even napraten ... En maken Gérard en ik ons klaar om richting het crematorium te vertrekken. Vandaag komt Nushka weer thuis. Gisteravond had ik al een poging gedaan om met haar urnzak te beginnen. Maar het verdriet is nog veel te groot. En met tranen in de ogen die dan ook nog van je wangen afrollen is het onmogelijk te haken zonder fouten te maken. En het moet natuurlijk perfect. de reis naar dr. Compagnie verloopt voorspoedig. Op het moment dat we Nushka op kwamen halen zaten er net mensen die hun geliefde huisdier weg brachten. Dus hielden we het kort en namen de urnkoker en de asbedels in ontvangst. Nu we hier door korter bij het crematorium waren, hebben we even overlegd en besloten het bosje bloemen wat ik normaal gesproken online regel nu persoonlijk even naar tante Mirjam te brengen. Want met haar verjaardag had ze van ons geen bloemen gehad (ze krijgt er dan zoveel) dat het sinds enkele jaren inmiddels uitgegroeid is tot een traditie om op oom en tante dag (wat het vandaag is) een bosje bloemne te laten bezorgen. Dus scoren we onderweg naar hen toe een bosje bloemen. En gaan om een kopje koffie. Na het bezoek aan oom Ricky en tante Mirjam gaan we bij de mac Donalds (A7) nog een hapje eten en dan weer op naar huis. Want daar zitten de andere hondjes op ons te wachten.  En die moeten ook hun aandacht. Thuisgekomen zet ik de urnkoker op het televisiekastje naast het dressoir zodra de urnzak klaar is kan Nushka in haar eigen urn en kan ze naast haar familie op de kast...  Ze is in ieder geval weer thuis en waarom weet ik niet maar dat geeft een goed gevoel... Ze is weer bij ons en haar familie. 27/07 Vanochtend na weer een slechte nacht, bedenk ik me dat ik vandaag eigenlijk ook gelijk de asbedel naar mem wil brengen. Dus overleg ik even met Gérard want het lijkt me een goed idee om Nessa en Nappie even mee te nemen. Tess en Noor zijn weer op de camping is voor hen ook wel even leuk. En geeft mij gelijk wat afleiding. Gérard vind dat een goed idee en blijft thuis met Jimmy, Nika en Lira. Dus zet ik allereerst de bench en de hondenwagen vast in de auto, want het is  met Nappie eigenlijk altijd afwachten of het lopen wel of niet gaat, dus toch de hondenwagen maar mee. Als het een minder goede dag voor nappie is dan hoef ik in ieder geval hem niet de hele tijd te sjouwen. Dan na het laden van de auto is het tijd om de hondjes uit hun bed te halen en de dag gewoon te beginnen. Maar is het dan ook voor mij tijd om mijn armbanden aan te passen. Zoals de meeste mensen weten heb ik een trollbeads armband. Nou ja wel meerdere maar voor de hondjes heb ik twee armbanden die door één bedel aan elkaar verbonden zijn. Van de hondjes waar we mee begonnen zijn en van de hondjes die bij ons gebleven zijn hangt er een letterbedel aan de armbanden. Aan de bovenste armband de letters FMT (Fan Muoike Tet) en de letterbedels G van Gyan Gimli "Jimmy", de I van Irinushka Ipsa "Nushka",  de P van Parnika, de L van Lira, en de N van Nessa en Nappie. Die van Nushka moet nu naar de onderste armband, waar de letterbedels van alles hondjes zitten die helaas al overleden zijn. de D van Djoeka, De B van Bietha, de W van Wizzerd, De A van Akia Tanisha , de C van Ciara Cerridwen en de E van Eida Emerentiana Pax "Tia", De J van Jathbiyya Jereni en dan nu ook de I van Irinushka Ipsa Fan Muoike Tet oftewel Nushka. Een moeilijk moment van het is weer een groot verlies. Dit keer komt er ook de asbedel van Nushka tussen. Het blijft moeilijk. Dus neem ik er even de tijd voor. En dan is het ook al heel snel tijd voor mij om met de hondjes richting de camping te gaan. Voor de hondjes een beetje spannend want nu Nushka er niet meer is kunnen ze ook bij Heit & Mem lekker de boel gaan verkennen. Dus zo gezegd zo gedaan. In de auto hoor ik geen kik van die twee. Behalve als er een bepaald nummer uit de boxen van de radio klinkt ... daar zit een geluid in wat Nappie niet prettig vind. Dus laat hij dat even duidelijk merken. En verzet ik de radio naar het volgende nummer. Aangekomen op de camping is het gelijk de hondjes in de hondenwagen. Gewoon voor zekerheid. Maar Heit zegt gelijk laat ze maar lekker lopen. Dus even controleren of het hekje goed dicht zit. En daar gaan ze... de pups hebben de tijd van hun leven. Ze verkennen alles maar Nappie komt al snel tot de conclusie dat hij liever buiten is... natuurlijk krijgen ze eerst hun snoepjes van heit en mem. En dan is het leven gewoon goed en doen we heerlijk genieten hoe die twee alles uitpluizen. Ondertussen zet mem haar asbedel van Nushka ook op haar armband. Een klein stukje afsluiting... dan is het tijd om na de koffie even een rondje camping te doen. Nappie is erg moe dus uit voorzorg gaan ze eerst in de hondenwagen. Tot we bij opa Moos en Tess en Noor komen. Dan is het knuffeltijd en speeltijd... Heerlijk genieten zo van die twee... Daarna is het weer tijd voor koffie en voor mij tijd om langzamerhand ook richting huis te gaan  Terug gekomen in de caravan is het nog snel een bakje koffie, de pups nog even laten lopen.  En dan komt het gemis van Nushka weer superhard binnen. Geen Nushka die me op stond te wachten voor haar snoepje, geen Nushka die waarschuwt dat er iemand bij het hekje staat. Het voelt allemaal nog zo onwerkelijk. En dan komt er iemand bij het hekje en vind Nessa dat zij moet waarschuwen. Dus er wordt heftig geblaft terwijl Nappie probeert te achterhalen wat er aan de hand is. Die schat is echt te moe. Dus wordt het tijd om weer naar huis te gaan. De hondjes weer in de bench in de auto. En dan rij ik samen met de hondjes richting huis. Maar voor ik de camping helemaal afrij stop ik even om Gérard te bellen. Want ik ben volgens google maps met een half uurtje thuis. Dus als hij nu op tijd, Jimmy, Nika en Lira naar bed brengt en vast de broodjes haalt dan zijn we tegelijk thuis. Zo gezegd zo gedaan, terwijl ik de auto uitlaad en de hondjes uit de auto haal zo rijdt Gérard de oprit weer op met het eten. De pups gaan in de puppy ren. En hebben nog eten en drinken staan, maar talen er niet naar ze gaan gelijk hun bed opzoeken en vallen in een heerlijke diepe slaap... De rest blijft nog even te bed zodat Gérard en ik op het gemak kunnen eten. Gérard heeft goed voor Jimmy, Nika en Lira gezorgd want die hebben hun eten gehad. En als wij klaar zijn met eten halen we de hondjes uit bed om de rest van de avond door te brengen met ons... Wat voornamelijk in houdt dat er heel veel geknuffeld wordt... Dat het overlijden van een hondje impact heeft moge duidelijk zijn. Maar dat heeft niet alleen impact op Heit en mem, en Gérard en mij maar ook zeker op de hondjes. Jimmy is al een paar dagen van de rel. En heeft extra zorg en aandacht nodig. Helemaal ook omdat hij in Juni al zo slecht geweest is... de aankomende tijd bestaat er echt uit dat we hem er ook bovenop helpen. Want Jimmy ruikt dat ik met de pups op de camping geweest ben, maar hij ruikt geen Nushka meer en ondanks dat hij afscheid genomen heeft merk je aan hem dat hij hier moeite mee heeft.... 28/07 Vandaag een echte zondag ... even bijkomen met de hondjes. Vandaag even niets in de planning... behalve rust. We merken aan Jimmy dat hij even niet zichzelf is en ik maak me daar best zorgen om...  Hij heeft verdriet en daar heb ik het best moeilijk mee.... 31/07 Vanmiddag toen Gérard thuis kwam heeft hij de zorg voor de hondjes overgenomen. Hij kreeg in de gaten dat ik er echt even uit moest. Het verdriet van Jimmy maar ook van mezelf wordt me te veel. En ik moet ergens een beetje energie opdoen. En vandaag is het woensdag, vorige week is het seizoen van de zomeravondmarkten in Dalen weer begonnen. Dus ga ik vanmiddag naar de camping. En eet ik samen met heit en mem. Ga met mem even naar de zomeravondmarkt. En dan kom je op de camping met twee snoepjes in de broekzak. (eentje voor aankomst en eentje bij vertrek) Macht der gewoonte... om dan niet meer begroet te worden door Nushka. Ze staat me niet meer kwispelend op te wachten. Ze kijkt niet meer naar de monitor van de beveiligingscamera om te waarschuwen dat er iemand bij het hekje staat. Bij het eten zit ze niet meer naast je voeten (want misschien valt er wel wat) En is ze niet meer kwaad op Heit omdat hij is wezen vissen en zij niet meemocht. Het komt allemaal even keihard binnen. Na het eten wat overigens heerlijk was... Gaan mem en ik dan op naar Dalen. Even een slag over de zomeravondmarkt. We merken beide dat we er niet helemaal bij zijn. Maar het is voor mem ook wel even goed om er even uit te zijn... Waar we eigenlijk voor gingen kijken die kramen waren er niet... De markt op zich was ook niet zo veel. Maar dat zal ook wel aan onze gemoedstoestand liggen. Maar goed we zijn er even uit geweest... Terug gekomen in de caravan, eerst wat drinken. En dan komt Heit binnen. Ik geloof dat hij hetzelfde gevoel had... even er uit. Dus we doen een rondje camping en eten een ijsje bij de kantine. Daar even bij de picknicktafel zitten, de spelende kinderen in het zwembad, genieten van de zon die langzaam begint te zakken. Het heerlijke weer... Het zet dingen weer even in perspectief. Hoe moeilijk dat soms ook is. Tess en Noor vragen gelijk naar Nessa en Nappie en ik beloof dat ik deze week nog even met ze langs kom. Want ja dit is ook de laatste week dat ze nog  op vakantie zijn op de camping. En dan is het al weer tijd om naar huis te gaan. Ik kom ietsjes later thuis dan in eerste instantie met Gérard afgesproken maar die vind dat gelukkig helemaal niet erg. Die schat !!! Inmiddels liggen de hondjes allemaal al op bed. Een beetje raar thuiskomen want Ziggo ligt er uit. Dus geen internet, tv en of telefoon. Dat is echt bizar en het is veel te stil. Gérard en ik praten nog wat na over vandaag en vooral over hoe de honden reageren. En dan is het toch echt tijd om op bed te gaan. De wekker gaat al weer veel te vroeg.... Augustus 2024   01/08 En dan is het alweer 1 Augustus.... Een spannende maand... we wachten het maar gewoon af... Zat vandaag even te twijfelen of ik vandaag of morgen met de pups naar de camping zou gaan. Maar toch besloten om dat morgen te doen. Vandaag even een bijkom dag voor mezelf twee dagen achter elkaar aan op stap lukt mij nu vanwege mijn gezondheid ook niet. En moet tenslotte ook een beetje op mezelf passen. 02/08 De planning was vandaag om met de pups naar de camping te gaan. Maar ik besloot dat ik niet alleen met de pups ga nee we nemen Lira vandaag ook even mee. Ook voor haar belangrijk er even tussen uit te zijn. Dus op het begin van de middag vertrek ik met Lira, Nessa en Nappie, en de hondenwagen naar de camping. Dit keer gaat de voorbereiding even anders. Normaal gesproken gaan de pups er 's ochtends gelijk mee uit en blijven dan lekker rondhuppelen in de kamer. Maar vandaag doe ik dat anders, want ik merkte de vorige keer dat Nappie eigenlijk al veel te moe was toen we op de camping aan kwamen. Dus nu vanochtend maar eventjes eruit daarna gedwongen rust in de puppyren. Vonden ze niet erg leuk maar ik moet weten of dat het verschil maakt voor nappie. De camping is niet superdruk dus wordt hij daar niet echt heel erg overprikkeld. Misschien dat het nu vandaag beter gaat en hij zelf kan wandelen in plaats van in de hondenwagen te zitten. Gérard is al vroeg weg, dus doe ik voor dat ik de hondjes uit bed haal eerst de auto laden, beide reisbenches op de achterbank, zodat Lira wel alleen in de bench kan, de pups vind ze nu af en toe te druk... en ze moet natuurlijk haar rust ook krijgen... De hondenwagen gaat in de kofferbak. Dan de hondjes eruit en even lekker laten lopen. En daarna de pups weer in de ren. Gérard heeft een halve dag vrij dus die is al op tijd weer terug. En dan gaan de pups er nog even uit zodat ze nog even kunnen plassen voor we de auto in gaan. Lira ziet haar halsband en lijn en krijgt in de gaten dat ze ook meegaat en is bijna niet meer te houden. Toch lukt het me de hondjes in de auto te zetten. Nika en Jimmy en Gérard even gedag zeggen en dan gaat het op naar de camping. De pups hebben de tijd van hun leven, Lira ruikt Nushka nog heel sterk dus die houdt zich in de caravan even gedeisd. En dan krijgen we bezoek bij de caravan. Nessa die overdreven waaks is als Nappie mee is (zij moet hem immers waarschuwen) en totaal niet meer luistert krijgt samen met Nappie even wagen arrest. een soort van time out.. Maar ze blijft waaks. Ook wel prettig want ze waarschuwt ook als er iemand langs de wagen loops of bij het hekje staat haha. Lira ligt lekker bij me op de bank. Maar vind het vandaag best spannend. Ze ruikt Nushka wel maar ziet ze natuurlijk niet dus ze blijft een beetje op haar hoede. Na de koffie en nog even bijpraten gaan we met de hondjes een rondje camping doen. Ik neem de hondenwagen niet mee... we gaan kijken of Nappie nu wel een goede dag heeft. Hoewel Nappie en Nessa constant aan het stieren zijn vermaken ze zich dus helemaal prima.... Nessa heeft geen tijd voor een portret foto ! maar das niet erg... Vind het veel belangrijker dat ze lol hebben Lira wil wel even lachen voor de camera En soms staat Nessa lang genoeg stil dat je toch een plaatje kunt schieten.. Op de rechterfoto staat ze rechts ↑ om vervolgens weer achterna gezeten te worden door Nappie ↑ Nappie die heerlijke blije gup ↑ Nappie Lira vind het met Nessa & Nappie er bij wel erg drukjes Nappie wordt heerlijk geknuffeld, die heeft de tijd van zijn leven al die aandacht !!!   Het ging helemaal geweldig !!! ik ben zo trots.... Maar vooral erg blij dat die extra rust vanochtend geholpen heeft. En dat hij dus inderdaad nu makkelijker zelf kan lopen omdat hij niet te moe is. Hij vond het niet prettig als Tess met Nessa te ver weg liep, maar dan had hij door dat Lira in de buurt was, of ik en dan was het weer goed... Jammer dat ik weinig foto's kon maken van Nessa, maar die had zo'n lol en dat wilde ik eigenlijk ook niet onderbreken. Ze blijft telkens op haar broertje passen. Dus het was fijn te zien dat ze dat vandaag een beetje los kon laten met het wandelen. En wat zijn Tess en Noor heerlijke meiden, ze zijn zo geweldig met de pups maar ook met Lira.... Helemaal geweldig !! ik heb er eigenlijk geen woorden voor... Met Heit & Mem overlegd over zondag... want het wordt hoog tijd om weer eens gezellig te barbecueën. En of het goed is dat we dan Nika even meenemen. De pups en Jimmy en Lira even in de rust. En gezien de reactie van Lira vandaag in de caravan, wil ik graag eerst weten hoe Nika reageert voor we er over denken om alle hondjes inclusief Jimmy weer eens mee te nemen naar de camping. Al met al is de conclusie voor vandaag: Het was voor de hondjes een topdag en voor mij een welkome afleiding..... 03/08 En dan is het alweer zaterdag.... En ook de normale dingen moeten gebeuren. Zoals het boodschappen doen. Ik ben op het moment echt niet fit... Mijn stem is al sinds het overlijden van Nushka vrijwel weg... En laten we eerlijk zijn de ene dag gaat het wat beter dan de andere. En dagen zoals gisteren, ondanks dat het even een welkome afleiding was eisen hun tol. Dus vandaag voor mij toch een rustig dagje. Omdat het vanochtend al behoorlijk onweert (tot nog toe geen regen) overleg ik even met Gérard. Want Nappie heeft nogal eens wat moeite met het geluid van onweer. En omdat het zo verschrikkelijk drukkend is. En ik me daardoor ook niet erg lekker voel is Gérard het met me eens en gaat hij even alleen boodschappen doen. Zodat ik bij de hondjes kan blijven... Die voelen ook erg goed aan dat ik me niet lekker voel... Dus maken we er maar een heel rustig dagje van... En daar zijn we vandaag allemaal blij mee....  Zodat ik morgen ook een klein beetje fit voor de bbq. 04/08 Vanochtend zit uitslapen er ook al weer niet in... we zijn er al vroeg uit... De hondjes lekker eruit... en laten vliegen... want vanmiddag gaat alleen Nika even mee. Zo net voor 12 uur gaan de hondjes allemaal lekker te bed, en gaat Nika mee de auto in. Op naar de camping. Het gebeurt niet vaak dat Nika alleen mee gaat. Dus die wantrouwt de situatie een klein beetje, aan de andere kant is ze gelukkig veel te blij dat ze mee mag. En voor haar is een beetje rust van de andere hondjes ook wel even goed. We zijn mooi op tijd op de camping en eerder dan verwacht door Heit en Mem, Nika loopt goed mee het terrein van de caravan op. Maar de caravan in is toch even een ander verhaal... Maar uiteindelijk in de caravan is ze niet zichzelf... ze besnuffelt alles maar bij de stoel waar Nushka haar  kussen nog op ligt. Is het duidelijk ze ruikt Nushka nog veel te sterk en vertrouwd het daardoor niet. Bijzonder om te merken dat ze dan ineens gedrag laat zien dat we echt niet van haar gewend zijn. Ze blijft bij mijn voeten zitten. En als ik haar op het kleedje op de bank zit... gaat ze liggen... En wacht maar af.... Dat voor een hondje die normaal gesproken veel vrolijker en opener is. Is ze nu vandaag heel bedeesd. Na de koffie besluiten Gérard en ik om dan toch maar even een rondje camping met haar te doen, een frisse neus halen. Misschien dat het dan beter is.... Zodra we het hekje uitlopen veranderd Nika terug naar de hond zoals we haar kennen. Maar dit maakt ook gelijk weer heel erg duidelijk dat we voorlopig nog niet met alle hondjes hoeven te gaan. Ik denk niet dat Jimmy dat aankan. Na een heerlijke wandeling en natuurlijk even foto's maken :) komen we terug bij de caravan.   Door het hekje gaat prima maar de caravan in blijft lastig... Dus nemen we haar mee naar binnen op de arm. En zetten haar naast me op de bank. Waar ze al gauw gaat liggen. Ondertussen is Heit al druk met de bbq en voor we het in de gaten hebben is het eerste vlees klaar... Een lekkere hamburger en spare ribs om je vingers bij af te likken !!! En van Heit krijgt Nika een stukje hamburger en daarmee is het ijs weer gebroken. Maar echt loskomen doet ze niet... Nushka haar aanwezigheid wordt nog te sterk gevoeld/ geroken. Het heeft gewoon tijd nodig... net als voor ons.... Na het eten al het gebruikte even afspoelen, ik hoefde niet te helpen met de afwas. En zijn Gérard en ik met Nika weer richting huis gegaan... Zo zijn we ook niet te lang bij de andere hondjes weg... Thuisgekomen is het tijd voor de hondjes hun eten en genieten we weer van alle drukte. Dat kan ook omdat we even afleiding gehad hebben. En die afleiding ben je nodig om alles weer aan te kunnen. Het blijft moeilijk ondanks alle drukte in huis blijft Nushka in mijn gedachten, vooral ook omdat we zien hoe moeilijk Jimmy het er mee heeft.... Hopelijk is het inderdaad een kwestie van tijd... voor we het idee hebben dat we weer met de wereld meedraaien in plaats van nog steeds in het moment van Nushka haar afscheid te zitten....  Ik vermoed dat het ook zoveel impact heeft niet omdat het de 8ste keer was dat we afscheid moesten nemen. Maar omdat Nushka het laatste van Bietha & Wizze was... Een kleindochter die door Bietha nog opgevoed is. Waar Jimmy die twee jaar en een paar maanden ouder is dan Nushka ook mee opgegroeid is... Maar Nushka die zoveel karakter trekken van haar opa en oma, mama Tia en papa Wolffie had. Dat was het laatste... En ik denk dat het daarom zo veel impact heeft. Het besef dat de eerste en tweede generatie van Bietha en Wizze nu voor ons weg is.... En natuurlijk hopen we op de pups van Lira en Nushka haar nestbroer Ianto (JayJay) maar het is niet hetzelfde... Want Bietha voedt ze niet mee op... En dus zullen het hoe dan ook altijd andere hondjes zijn... dan toen.... Vanavond was Nika in ieder geval zeer moe maar voldaan :) en lag ze compleet uitgeteld op de bank :) 05/08 Lira vandaag Vanochtend begon vroeg... en dan steek ik voor vandaag eerst een kaarsje aan want vandaag is het drie jaar geleden dat we Eida Emerentiana Pax Fan Muoike Tet oftewel Tia hebben moeten laten gaan. Sinds het overlijden van Nushka zit ik wat vast in mijn herinneringen. Dus denk ik ook gelijk aan mama Bietha, Papa Wizze, en Tia haar dochters Jathbiyya en natuurlijk nog steeds aan Nushka. na mijn gedachtenis rondje is het dan tijd om me te bemoeien met Jimmy, Nika, Lira, Nappie en Nessa. De hele ochtend al een beetje vreemd gevoel dat ik niet echt kan plaatsen maar denk op dat moment dat het aan Tia ligt... De impact van de hondjes is zo groot... En de herinneringen zijn er zoveel ! Tot er vanmiddag een appje binnen komt.... Vanochtend om half elf stond de wereld wederom even stil. En is een Fan Muoike Tet teckel de regenboogbrug overgegaan. En ook mijn hart weer een stukje breekt. Een goede zeven maanden na het overlijden van haar twee broertjes is vanochtend overleden Fabiola Fan Muoike Tet * 06 December 2008 ~ † 05 Augustus 2024 Zus en Zusje van Frederick "Fred" Fan Muoike Tet † & Ferrari "Arie" Fan Muoike Tet † Halfzusje  van Djoeka Leña Chloé †, Droopy Binky †, Donn Obar Dheathain † Half zus van Galadriel Kiara †, Giana Rowan "Klaske" en van onze Gyan Gimli "Jimmy" (half) Tante van het K-, L, M & N Nestje 15 jaar en (bijna) negen maanden geleden 6 December 2008 op die dag werd Akia Tanisha Fan Muoike Tet † voor de tweede keer moeder. Papa van dit nest was Ole vom Dümmertal Om 07.05 uur werd er een prachtig roodgetijgerd reutje geboren met een gewicht van 229 gram, hij kreeg een blauw bandje en de naam Frederick (Roepnaam Fred) om 08.02 werd er een prachtig roodgetijgerd teefje geboren met een gewicht van 238 gram, zij kreeg een paars bandje en de naam Fabiola (roepnaam Fabi) En om 08.45 uur werd de laatste pup uit dit nestje geboren een prachtig Rood reutje met een gewicht van 246 gram, hij kreeg een lichtblauw bandje en de naam Ferrari (roepnaam werd Arie) Fabi ging naar Carolien en Henk, werd daar uiteindelijk moeder overste .... en deed alle jonge honden die er in de loop der tijd bij kwamen mee opvoeden... Ze had een gouden maar bovenal een liefdevolle mand bij Carolien en Henk Lieve Carolien en Henk Dank voor al jullie goede zorgen ! Dank dat ze bij jullie een fantastische gouden, warme en liefdevolle mand gehad heeft. En vooral heel veel dank voor het fantsastische contact en voor alle updates die we gehad hebben.  We waarderen het enorm. Het zal stil in huis zijn. Ik hoop dat jullie troost kunnen vinden in het feit dat ze weer bij haar papa en mama en haar broertjes is. Haar familie die ze bij jullie opgebouwd heeft en alle andere Fan Muoike Tet familie die haar voorgegaan zijn. Ik hoop dat jullie dit ongelooflijke grote verlies ooit een plekje kunnen geven.   06/08 09/08 10/08 Vandaag samen met mem op stap. Voor we weggaan maak ik eerst het eten voor de honden klaar. De verwachting is dat we voor die tijd wel terug zijn. Maar we willen het vandaag overal rustig aan en ons aan tijd doen. Dus voor zekerheid wordt het eten van alle honden klaar gemaakt. Dan weet ik zeker dat het goed gaat. Onderweg nog even een bos bloemen voor de jarige scoren. (Zelf ook nog mooie plantjes meegenomen... stond zo'n mooie orchidee dat ik hem niet kon laten staan ;) ) En dan eerst op verjaardagsvisite. En daar zat het supergezellig we waren er net rond 10.00 uur en gingen na 13.00 uur pas weg. Tja we hadden ook een boel bij te praten haha. Daarna is het op naar Jaap en Zwannie. Google maps stuurde ons een relatief toeristische route langs maar dat was eigenlijk helemaal geweldig zo kom je nog eens ergens en zie je nog eens wat van Nederland. We zouden rond 14.15 uur aankomen. Dat werd ietsjes later een tien minuutjes zo ongeveer ;) Maar ook daar was het een feest van herkenning... Och die lieve Mungo... wat is het toch een schatje en wat is hij toch mooi geworden. Sprekend zijn mama ... vacht van papa en karakter toch echt van allebeide... Een hondje om trots op te zijn... Na een paar bakjes koffie, en gezellig zitten praten is het toch echt tijd om weer te gaan... Immers mem moet mij eerst ook nog thuisbrengen en heeft dan ook nog een drie kwartier werk om terug op de camping te komen. Onderweg in de auto praten we nog even na over hoe mooi het vandaag allemaal was... en vanaf Mungo en Jaap & Zwannie zijn we ook bijna in een half uurtje weer in Emmer-Compas.  Waar Gérard en de hondjes al zitten te wachten... die begroeten ons alsof we een week weggeweeest zijn... Mem nog even wat drinken en dan gaat ze weer richting Heit. Het was zo een heerlijke dag ... En prachtig dat het zo kon. Toch was ik wel heel blij dat ik gewoon weer lekker met de hondjes op de bank zat... Ik was compleet bekaf. Morgen een lekker rust dagje. Bijkomdagje. Nu eerst nog even  nagenieten met de hondjes. 11/08 Zo zeg... en dan merk je ineens dat de afgelopen weken er aardig ingehakt hebben, en hoe gezellig  ook dat de dag van gisteren veel energie gevraagd heeft. En dan hebben we ook nog een superdrukke week voor de boeg. Maar goed vandaag even een dagje helemaal niets... lekker knuffelen met de hondjes. En hopen dat mijn stem dit keer niet te lang wegblijft. Want sinds gisteravond doet mijn stem weer niet wat ie wel zou moeten doen. Hij valt weer af en toe weg... en het piept af en toe behoorlijk. Maar goed op de stem en de vermoeidheid na gaat alles weer redelijk... het kan altijd slechter haha Ondertussen houden we Lira nauwlettend in de gaten...  Ongelooflijk maar waar ... er valt weinig aan haar te zien. Het zijn de kleine dingen die het doen, en waardoor ik eigenlijk zeker weet dat ze opgenomen heeft. Maar eigenlijk wil je gewoon een lekkere dikke puppybuik zien. Die heeft ze niet...  Als ze lekker op de grond ligt want daar geeft ze op het moment de voorkeur aan is er echt niets aan haar te zien. Toch zien we dat ze wat breder in de borstkas is. Dat haar haren wat meer uitstaan, en natuurlijk de opgezwollen tepels. Af en toe voel ik even maar tot nog toe is er weinig te voelen in haar buik. De bolletjes heb ik in het begin gevoeld. Maar dat is voor mij altijd koffiedik kijken. Immers de wens is de vader van de gedachte. Zou het niet zo zijn dat je het graag wilt voelen. Ik ben pas echt gerust als ik wat meer buik kan vaststellen en leven in die buik voel :) Maar goed vandaag een bijkom dagje.. hopen dat het snel bijtrekt ;) 12/08 's ochtend is er een uurtje dat Lira even lekker alleen met ons loopt om te kijken of ze dan wat eet, zo zijn er meer momenten over de dag want het gewone voer schema werkt bij haar echt niet. Dan eet ze vrijwel niets... Ze eet eigenlijk nu naar mijn mening ook nog te weinig. Maar krijgt in ieder geval meer binnen als normaal. Ze is altijd een beetje een rare eter geweest. En ze is ook niet de enige van de teefjes die dit doet.. Haar overgrootmoeder Djoeka (Papa's kant) was nog veel erger ;) Maar goed in dit heerlijke uurtje van 1 op 1 aandacht is er ook ruimte en tijd om even te voelen. Want met alleen kijken worden we niets wijzer... En he he eindelijk gelukt... een pup gevoeld. Na enig overleg toch besloten een nieuwe stethoscoop te bestellen (de oude mist het één en ander nadat een pup hem te pakken had gekregen) Die komt als het goed is woensdag binnen. En dit keer gelijk maar een tas/hoes gekocht om ter bescherming er om heen, maar eigenlijk ook gewoon dat je hem gelijk weer ergens in  op kunt bergen. De oude slingerde altijd overal rond ;) En tja daar leer je van haha. Dus na woensdag hoop ik een indicatie te hebben over hoeveel hartjes er meer in die buik zitten ;) Als ik haar zo zie verwachten we niet veel pups maar dat hoeft ook niet...  Nu maar duimen dat er in ieder geval een teefje in zit... Vanmiddag ben ik naar Heit en Mem geweest om het één en ander door te spreken. Eigenlijk zouden we aankomende vrijdag een groot feest hebben. En drie jubilea tegelijk vieren, 20 Jaar Fan Muoike Tet, 25 jaar Gérard & Tet en mijn 50ste verjaardag. Maar nu met alle omstandigheden maar bovenal het feit dat Lira nu in de laatste twee weken van haar zwangerschap zit. Maakt dat we nu geen groot feest houden. Ook voor Lira geldt rust, rust en nog eens rust in de laatste twee weken.  Na enig overleg besloten het vrijdag vooral erg klein te houden. En vooral niet bij ons thuis ;) En op een later tijdstip nog een feestje te geven. Maar vooralsnog klein maar fijn hoop ik ;) Daarna weer naar huis en samen eten... me nog even heerlijk met de hondjes bemoeien. En proberen een beetje af te koelen. Want het is erg benauwd vandaag. 13/08 O jeetje wat een dag.... het is warm veel te warm. Vanochtend om 06.00 uur was het heerlijk maar na 10.00 uur liep de temperatuur razendsnel op.... Tot het  31 graden in de gang was... woonkamer en tuinkamer waren iets koeler maar ook niet veel. En buiten op de terrassen was er helemaal niet te zijn. Dus we hebben ons vandaag in huis verstopt... ieder zoekt zijn koele plekje op... en blijft liggen waar die ligt. Nou ja iedereen??? iedereen behalve Nessa en Nappie... Die hebben en houden energie voor 10. Vanmiddag maar een mini zwembadje gemaakt. Een krat met water gevuld zodat ze daar doorheen konden banjeren. Nessa en Nappie hadden een beetje hulp nodig pootjes en buik in ieder geval even nat... om vervolgens er een grote janboel van te maken ;) En hem verder als waterbak te gebruiken. De oudere honden wilden er niets van weten. Nika wist niet waar ze het moest zoeken van de warmte. (Net als ik) En Nessa en Nappie waren na een paar uurtjes gedwongen rust (op het heetst van de dag) zo ontzettend energiek ... dat ik er echt jaloers op werd. Op een gegeven moment is het ineens muisstil. En wanneer je een teckel en vooral meerdere teckels hebt, weet je dat je dan extra op moet letten want dan doen ze iets wat je liever niet hebt. Zo ook nu. Nessa en Nappie komen erg onschuldig de kamer in lopen. Maar omdat dat zo rustig ging. Toch maar even kijken en zo zie ik de deur naar de berging open staan. Sjips.... Dus ik loop de berging op om te kijken wie er nog zit en wat ze uitgespookt hebben. Er ligt ineens een hoop was op de grond. Dus zoeken we verder. En daar zie ik meneer zitten... Jimmy was via de was in de hondenwagen geklommen... Dus ik loop de kamer uit en loop naar de woonkamer om mijn mobiel te pakken. Loop terug om te zien dat Jimmy nog steeds in de hondenwagen zit.. En ook niet van plan is er uit te gaan... Maak twee foto's en haal hem er onder luid protest (een hoop gegrom, onze kleine gremlin) En zet hem weer in de gang... Hij weet dat het niet mag, maar ik kan het me ook wel een beetje voorstellen het is één van de weinige plekken waar hij lekker alleen kan slapen zonder bemoeienis van de pups...  Je merkt telkens meer aan hem dat hij oud is... Toch maar eens weer een hoekje maken, met een mand waar ze hem niet lastig mogen vallen. Dat werkt over het algemeen vrij goed...    Maar ook Nessa en Nappie hadden het rond 18.30 uur te warm... Nappie lag naast Lira op de vloer (hij doet zijn zus en aankomende speelkameraadjes beschermen) En Nessa lag op de bank te puffen. Vanavond gaan ze allemaal op tijd naar bed zodat we deuren en ramen tegen elkaar  open kunnen zetten met de ventilatoren aan. Dat ging goed tot het begon te regenen... toen kon alles weer dicht om dat het naar binnen regende... Het was een grote lichtshow veel flitsen en een hoop gerommel maar het viel hier gelukkig allemaal wel mee. Wel mooi om te zien dat we net op de rand zaten want alle bliksemschichten die naar beneden kwamen dat was eigenlijk allemaal achter de windmolens langs. (En die windmolens staan in Duitsland) Dus hier viel het gelukkig erg mee. Ook was dit eigenlijk geen gewoon onweer... het rommelde zo vreemd door elkaar heen in de verte. Dat zelfs Nappie daar niet op reageerde ... Vandaag kwam de doppler binnen... ben zo benieuwd of dat ook gaat lukken. Maar vandaag hem alleen even aangezet en gekeken of we onze eigen hartslag konden vinden.... 14/08 Vanochtend voor alle andere hondjes ons komen vergezellen eerst even kijken of Lira wat wil eten... en dan toch de doppler weer uit de doos... Het was even lastig zoeken. (Maar dat is ook omdat ik haar buik niet wil scheren) maar het is gelukt en ik heb twee puppy hartslagen kunnen vinden. Weet niet of er meer te vinden zijn want haar haar zat in de weg... Maar nu weten we in ieder geval zeker dat we wat kunnen verwachten. We zien nu haar buikje met de dag groeien. Maar echt superdik is ze niet. Eten is nog steeds een probleem maar er gaat in ieder geval iets in. En dat is al heel wat... vandaag overdag een lekker dagje rustig aan. En wachten tot de stethoscoop binnen komt. (Wachten duurt altijd lang)  Rond een uur of vier laat ik de zorg voor de hondjes in de betrouwbare handen van Gérard. En ga ik richting camping. Vanavond is de laatste zomeravond markt in Dalen. En het is al enkele jaren een traditie dat ik daar met mem heen ga. En ondanks een beetje regen (het viel nog mee toen wij op de markt waren) zijn we leuk geslaagd. Een verjaardagskadootje voor mem (die is volgende week woensdag jarig) en alvast wat lekkernijen van de zuivelhoeve voor de visite vrijdag. Was dit keer lekker op tijd thuis. Toen we van de markt afkwamen begon het toch echt te plensen. Mem heeft vandaag mijn speciale verjaardagsbroek afgemaakt... En het is voor de visite natuurlijk een verrassing maar het overtreft mijn verwachtingen. Hij is echt zo leukkkkkkk geworden... Dat is een blijvertje voor speciale momenten :) Thuisgekomen lagen alle hondjes al te bed. Maar ze hadden me toch gehoord. Dus alle hondjes even welterusten gewenst en nog een snoepje en toen ging alles weer in diepe rust ! Wat hou ik toch van mijn schatjes... en wat heerlijk dat Gérard nu thuis op ze gepast heeft.... 15/08 Vanochtend heerlijk met de hondjes doorgebracht... Lira maakt het fantastisch... al is ze nu wel super aanhankelijk naar mij toe. Ik kan eigenlijk niet meer weg... en toch laat ik ze vanmiddag weer in de betrouwbare handen van Gérard. Gérard is de hele ochtend bezig geweest om een lekkage in huis te verhelpen. Dus die had het eigenlijk al druk genoeg maar was toch bereid even op de draakjes te passen haha. Want morgen ben ik jarig en ??? vanmiddag ga ik eerst mee om een paar lieve camping gasten af te halen van de trein. En daarna ga ik met Mem de laatste boodschappen halen voor morgen. En nog even kijken of ik nog een shirtje kan scoren voor op mijn verjaardagsbroek. Ik heb nog wel wat in de kast liggen wat er bij past... Maar toch... Het was fantastisch deze gasten weer te zien. En totaal geen moeite om even mee te rijden naar het station om ze af te halen. Daarna natuurlijk ook nog koffie drinken en "even" bij praten. Maar ja daardoor waren we wel te laat voor de bakker. (En deze bakker heeft heerlijk glutenvrij gebak, en ook dat zijn we nodig voor morgen ;) ) Maar goed voor de rest van de boodschappen wel geslaagd. Zelfs voor een nieuw shirtje voor op de verjaardagsbroek. Daarna weer snel op naar huis want het was inmiddels al weer laat en morgen is het weer vroeg dag... Thuisgekomen wachte een verrassing nou ja de foto's van de verrassing haha.. Want hij had het al weer opgeruimd zodat hij morgen mee kon naar de camping. Helemaal geweldig !!! wat hou ik toch van mijn menneke.... En proberen we vanavond nog wat eten bij Lira binnen te krijgen. En daar gaan we ver voor   16/08     Hiep Hiep Hoera!!!! Ik is jarig en wordt vandaag ---->>>>>     Vanochtend begon de dag heel erg vroeg... eerst natuurlijk even genieten van het feit dat ik jarig ben ;) daarna in pyama even heerlijk gekroeld met Lira, en toch nog even de doppler gepakt. Twee puppy hartslagen zeker gehoord en denk dat ik nog meer gehoord heb maar die waren niet erg duidelijk. En ik wil ze toch echt niet scheren... Dan toch maar even met de stethoscoop en dan zijn het er zeker meer dan twee. Eigenlijk niet in te denken want zo dik is ze niet... maar zo lang hoeft ze ook niet meer. Dus we weten het snel genoeg. Dan is het eerst de auto laden. De benches, de hondenwagen en natuurlijk alles wat er vandaag nog meer mee moet. Na de koffie is het voor mij op naar de bakker. Om er daar achter te komen dat die tot en met de 17de dicht is... (heb ik weer... en dan heb ik gisteravond ook eerst nog wel op internet gezoch hoe laat die open zou zijn) maar goed dan door naar de andere winkel en daar gebak meegenomen maar nu heb ik nog geen glutenvrij. Blijft er niets over om Heit en Mem te bellen of die me uit de brand helpen. Gelukkig geven die het verlossende antwoord zij gaan in coevorden glutenvrij gebak halen. Dat ook weer opgelost. Want voor mij is dat op de heenweg naar de camping geen optie. Niet met de hondjes in de auto. Met de boodschappen in de auto snel naar huis. Nog een kopje koffie. En me omkleden in mijn verjaardags pak haha. En dan snel Lira, Nessa en Nappie in de benches zetten. Zij gaan vandaag mee naar de camping. Gérard blijft met Jimmy en Nika nog thuis en dan komt hij vanmiddag naar de camping. Op de camping is Lira veel rustiger dan wanneer we thuis visite hebben. En kan ze toch haar rust krijgen. En vooral kan ik haar in het zicht houden. En Nessa en Nappie hebben het op de camping ook reuze naar hun zin. Daar aangekomen blijkt dat Heit en Mem de boel ook nog lekker versierd hebben !!! En dan gaan Nessa en Nappie in de hondenwagen, en Lira gaat met bench en al mee. Zo gaan ze eerst mee naar binnen. En nadat ik met Heit en Mem de tafels en stoelen klaar gezet heb (en natuurlijk vol tegen de hoek van de tafel oploop waardoor ik mijn eerste blauwe plek ook weer binnen heb ;) ) laat ik de pups en Lira lekker lopen. Zet ik samen met Heit de verrassing van Gérard op ! Maar dat drukt de pret niet haha... Vind het geweldig dat hij het geregeld heeft !   ↑ De stof van mijn verjaardagsbroek :) ↑ App de eerste visite dat koffie en gebak klaar staat (goede vrienden van de camping) En begint de dag op gang te komen...  Na 12.30 uur begint het bezoek binnen te druppelen en al snel is Gérard daar ook... Van Gérard mijn kadootje gekregen waar ik superblij mee ben ! (Stond al een tijdje op de verlanglijst...) Van Gérard zijn ouders een prachtig kadootje...met natuurlijk een tekst over Sara... Prachtige en leuke kadootjes gehad... heerlijk.. het was allemaal niet nodig maar het werd en wordt super gewaardeerd... Gérard moest helaas weer op tijd weg vanwege Jimmy & Nika, maar dat was nu eenmaal zo. Lira, Nessa en Nappie hebben op de camping gegeten (natuurlijk net als Jimmy en Nika ) met wat lekker vlees... voordeel was dat Lira nu met de pups mee at en beter gegeten heeft als dat ze thuis doet. Dus thuis ook maar met de pups mee eten... voor zolang dat helpt :)     Lira zodra ik maar ging zitten lag ze bij mijn voeten             samen eten met Nessa en Nappie ... Op het begin van de avond kwam er nog een bezoek wat zeer op prijs gesteld werd... en al met al was ik om 21.59 uur weer thuis. Spullen uit de auto, dan de hondjes uit de auto... Lira, Nessa en Nappie hebben nog even heerlijk rondgelopen voor ik hen op bed gebracht heb. Arme Nappie hij was zo moeeeeeeee hij kon zijn ogen amper open houden ... Maar ze hebben het zo naar hun zin gehad (net als ik trouwens) Het was gewoonweg geweldig !!! En dan heeft Gérard de verjaardagskaarten op mijn laptop neergelegd... wat een plezier om die allemaal nog te openen... Iedereen die gebeld, geappt, een kaartje, mailtje, of langs geweest is .... Allemaal Hartelijk dank !!! Ondanks dat het niet het grote feest geworden is wat ik eigenlijk in gedachten had heb ik een ongelooflijke topdag gehad !!!! 17/08 Vandaag voor ons allemaal een bijkomdagje :) uitslapen is er niet bij maar al met al voor mij in ieder geval een pyama dagje ;) 18/08 Hiep Hiep Hoera!!!! ons  - nestje is jarig ! Jumoke Jumaane "Ollie" Fan Muoike Tet Jethro Jirou "Ture" Fan Muoike Tet en worden vandaag ---->>>>>   Jumooke Jumaane "Ollie"               Jethro Jirou " Ture"         Jathbiyya Jereni † in liefdevolle herinnering Vandaag 9 jaar geleden werd het derde en laatste nestje van Eida Emerentiana Pax "Tia" Fan Muoike Tet geboren. Het was de tweede keer dat we de combinatie Eida Emerentiana Pax "Tia" Fan Muoike Tet x Carney von der Forstweihe "Wolffie" gedaan hebben. Tia was uitgerekend tussen 15-17 Augustus. Mijn hoop was natuurlijk dat ze op mijn verjaardag geboren zouden worden. Maar omdat we niet wilden dat we na een feestje spontaan de bevalling in doken Hadden we het feestje voor mijn verjaardag later geplant. Maar de avond van de 18de was het dan eindelijk zover. Om 19.41 uur kwam het eerste reutje ter wereld. Een prachtige zwarttijger. Hij had een gewicht van 248 gram en hij kreeg een rood bandje. Hij kreeg de naam Jumoke Jumaane (Jumoke is Egyptisch met als betekenis geliefd door allen, Jumaane is Afrikaans Swahili voor geboren op dinsdag) Van Linda & Fred kreeg hij later de roepnaam Ollie Als tweede kwam om 20.42 uur een prachtig black and tan reutje met een gewicht van 229 gram ter wereld. Hij kreeg een blauw bandje en van ons de naam Jethro Jirou (Jethro is een variant op de Hebreeuwse naam Yithrow met als betekenis: zijn overvloed. Jirou is een Japanse naam met de betekenis tweede zoon. En hij is de tweede zoon in dit nestje) Van Karin en Sake kreeg hij later de roepnaam Ture. En toen om 21.47 uur kwam het langverwachte tijgerteefje. Ik wilde dolgraag nog een getijgerde dochter van Tia en Wolffie. En mijn wens werd absoluut vervuld. Ze had een gewicht van 252 gram en kreeg natuurlijk een paars bandje en van ons de namen Jathbiyya Jereni (Jathbiyya is een Arabische naam met de betekenis : Aantrekkelijk en charmant, Jereni is een Slovaakse naam met de betekenis vrede ... Vandaag vieren deze heerlijke mannen hun negende verjaardag en gedenken we Jathbiyya die helaas op 22 mei 2018 overleed.   Lieve Ollie en Ture Van Harte Gefeliciteerd met jullie 9de verjaardag We wensen jullie een dag vol plezier, veel kadootjes, veel knuffels en vooral heel veel taart ! Maar bovenal natuurlijk nog heel veel jaren ! De kaarten zijn helaas te laat maar ze zijn onderweg ! Heel veel liefs Gérard & Tet Jimmy & Nika, Lira, Nessa en Nappie Ture Ollie 21/08 Hiep Hiep Hoera!!!! Mem is jarig !!!!! en wordt vandaag ---->>>>>          dat vertellen we natuurlijk niet ;) Vandaag zijn Lira, Nessa en Nappie mee geweest op verjaardagsvisite bij mem. Om meerdere redenen zijn ze mee :) Allereerst natuurlijk omdat het gezellig is dat ze mee zijn, maar belangrijkste reden is Lira blijft rustiger als ze mee gaat dan dat ze thuis blijft (ze is een beetje paniekerig als ik weg ben) en ze is rustiger als we op visite zijn dan dat we thuis visite ontvangen. (In de laatste anderhalve tot twee weken van de zwangerschap ontvangen we geen bezoek thuis) Als we thuis visite krijgen zijn ze over het algemeen dolenthousiast en we willen natuurlijk niet dat ze spontaan de bevalling in zet. Vandaar dat ik mijn verjaardag ook niet thuis gevierd heb :) . De andere reden ligt hem geheel aan mij. Ik verlies ze de dagen voor de bevalling niet meer uit het oog. En om toch op verjaardagsvisite te kunnen gaat ze dus mee, samen met haar zusje en broertje. Nessa en Nappie hadden de tijd van hun leven. En Lira? die vond alles best als ze maar dicht in de buurt was. De pups genoten van het eten (natuurlijk iets extra lekkers voor deze feestdag) en Lira die met hen samen aan het eten was. (Dat doet ze beter dan thuis alleen eten :) )   De pups zijn vandaag echte bofbipsen want ze hadden ook al een stukje leverworst gekregen van Heit. Dankzij Gérard kon ik de hele dag zo samen met de drie musketiers bij mem op de verjaardag zijn. Gérard heeft op Nika en Jimmy gepast en de nieuwe puppyren in ontvangst genomen (Nieuwe ren is voor Nessa en Nappie) En die lieve schat van me is natuurlijk 's middags ook eventjes op visite bij mem geweest ;) 's avonds waren we allemaal bekaf, maar dat hoort erbij. 23/08 Gisteren was een heerlijke rustdag daar waren ze ook echt even aan toe. Gérard en ik zijn nog druk in huis. En dat is vandaag eigenlijk ook zo. De nieuwe webcam is onderweg. Die komt morgen binnen. (De oude doet het nu echt niet meer. Lira ligt lekker op de bank te slapen maar houdt me nauwlettend in de gaten. De laatste dagen verliest ze af en toe wat slijm. Daarstraks een iets grotere slijmprop. Maar tot nog toe is alles nog in de rust. Eten is nog steeds een drama als ze alleen eet. Maar dat komt wel goed. Er is in ieder geval veel beweging in haar buikje, maar nog steeds is er amper aan haar te zien dat ze zwanger is. Voor nu blijft het gewoon afwachten 24/08 22.45 uur ~   eerst lekker naast me om vervolgens weer op schoot te kruipen. Als ik bij haar wegloop is het paniek. . Ze slaapt al een tijdje naast ons bed in de bench (vanavond gaat het lampje van mem er boven op, daar zit een bewegingsensor op, dus zodra ze onrustig wordt gaat het lampje op. 25/08 Na een onrustige nacht, het lampje ging heel vaak op dus weinig geslapen :) en een hele rustige ochtend veranderde dat rond een uur of 12 heel erg snel :) Op 25 Augustus 2024 zijn Leave Lilura Lorelei Fan Muoike Tet & Ianto Fan Muoike Tet oftewel Lira & Ianto De trotse ouders geworden van : Obviously Olam Odo Fan Muoike Tet 25/08/2024 om 14.14 uur geboren en woog 216 gram      Meer info, foto's en zijn belevenissen vind u via de pagina Alles over ons Nestje Na het nest vind u Lira en Odoly terug via de pagina FMT teckels en dan 2024 LI                                                                                                                                                                                 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2023 | 2024

 | Contact | Wie zijn Wij | Onze Honden | (Dek-) Reuen | FMT Teckels | Veelgestelde Vragen | Zeker Weten? |
Nieuws | Gastenboek/Guestbook | In Memoriam | De Beste Links | Disclaimer |
 
Copyright © 2004-2024 Langhaar Teckeltjes "Fan Muoike Tet" All rights reserved.
En dit betekend dat het zonder toestemming van de eigenaar van deze site NIET toegestaan is om afbeeldingen/foto's  en/of tekst van deze site over te nemen en op je eigen site te zetten!
om toestemming te vragen kunt u mailen naar Copyright Voor vragen over de site kunt u mailen naar de webmaster @AEJ-Webbeheer  dit kunt u doen door onderstreepte naam aan te klikken
Last modified: 04/09/24.